Abby, een kleine en bange puppy, werd trillend en bang gevonden in een kleine doos nadat ze door haar vorige eigenaar was overgegeven. Bedekt met blaren over haar hele gezicht, was Abby’s situatie hartverscheurend. Ondanks haar toestand stopte haar staart echter nooit met kwispelen. Ze had deze ongelooflijke wil om zelfs in een pijnlijke, verzwakte toestand te leven.
De eerste twee weken nadat ze was opgenomen door haar pleegmoeder, Dina, verbeterde Abby’s toestand niet. De blaren op haar gezicht verergerden en ze wilde niet aangeraakt worden. Ze trok zich terug in haar kennel, lag daar en huilde. Dina bracht haar naar de dierenarts, waar ze talloze huidtests, bloedonderzoeken en andere onderzoeken uitvoerden om de oorzaak van haar aandoening te bepalen.
Met de juiste behandeling begon Abby uit haar schulp te kruipen. Ze begon met andere honden te spelen, te zitten voor traktaties en toonde opwinding toen haar pleegmoeder naderde. Abby’s unieke persoonlijkheid begon door te schemeren. Haar hernieuwde eetlust was een uitstekend teken. Ze probeerde dina’s eten te stelen terwijl ze at.
Dina besloot haar te leren apporteren en kocht een verscheidenheid aan speelgoed voor haar. Abby’s speelse en nieuwsgierige aard werd duidelijker toen ze ervan genoot om katoen uit kussens te halen, te wandelen en rond te rennen. Ze hield ervan om alles om haar heen te verkennen en te ruiken, waarbij ze haar unieke persoonlijkheid liet zien.
Hoewel Abby’s gezondheid verbeterde, zorgden de korstjes op haar gezicht ervoor dat ze haar haar verloor, waardoor haar hoofd volledig haarloos werd. Dit, in combinatie met haar volwassen tanden die ingroeiden met een onderbeet, gaf haar een onderscheidend uiterlijk waardoor ze eruit zag alsof ze altijd glimlachte.
Met elke prestatie werd Abby’s pleegmoeder steeds enthousiaster over haar vooruitgang. Abby heeft een lange weg afgelegd van de bange, lijdende puppy die in een doos is gevonden. Ze is nu een gelukkige, speelse en liefdevolle hond die echt geniet van haar nieuwe leven.