- Natuur: Alert, Loyaal, Liefdevol
- Maat: Groot
- Hoogte: 60-72 cm
- Gewicht: 35-50 kg
- Levensverwachting: 11 jaar
- Type vacht: kortharig
- Kleuren: zwart met roodbruine vlekken
- FCI-groep: Pinscher – Schnauzer – Molossian – Zwitserse Berghond en Veedrijvershond
De Grote Zwitserse Sennenhond wordt beschouwd als een over het algemeen goedmoedige hond, die zeer dicht bij huis en boerderij staat, en die graag in groot gezelschap verkeert. Zijn beschermend gedrag tegenover zijn referentiepersoon is zeer uitgesproken. Met zijn aanhankelijke aard is hij een bijzonder geliefd huisdier. Liefdevol past hij graag in een gezin met een huis en een grote tuin.
Karakter en eigenschappen
De Grote Zwitserse Sennenhond is, zoals de naam al doet vermoeden, een hondenras van Zwitserse oorsprong. Zijn oorsprong ligt in de Zwitserse Alpen, waar hij vroeger aan het hof in de bergen werd gebruikt als een all-round hond voor de boeren. De Grote Zwitserse Sennenhond is erkend door de Fédération Cynologique Internationale, (hierna FCI) en is ingedeeld in Groep 2.
De Zwitserse Sennenhond is de grootste van de familie van de Sennenhonden. Hij staat bij hondenbezitters altijd bekend als een trouwe gezelschapshond met de capaciteiten van een werkhond. Hij wordt ook vaak gebruikt als waakhond voor huis en erf.
De Grote Zwitserse Sennenhond is over het algemeen een grote, robuuste en gespierde hond. Terwijl de mannelijke vertegenwoordigers van dit ras, de reuen, een schofthoogte hebben van 65 tot 72 centimeter, hebben teven een schofthoogte van 60 tot 68 centimeter. Het gewicht ligt tussen 35 en 50 kilo.
Ondanks zijn indrukwekkende grootte en gewicht, is de Grote Zwitserse Sennenhond toch zeer wendbaar. Op lange wandelingen bewijst hij altijd zijn grote uithoudingsvermogen. Zijn temperament is kalm, zelfverzekerd en zeer assertief. Desondanks is de Grote Zwitserse Sennenhond altijd vriendelijk en staat hij open voor nieuwe dingen. In de omgang met kinderen toont hij zich altijd van een heel vriendelijke kant. Dit maakt hem een uitstekend speelkameraadje.
De Grote Zwitserse Sennenhond is ook een blaffende hond. Hiermee probeert hij over het huis te waken. Zijn blaffen heeft meestal een reden. Zijn drang om te verdedigen is ook werf. In geval van nood zal hij huis en hof zonder enige vrees beschermen. Hij is meestal wantrouwig tegenover vreemden. De Grote Zwitserse Berghond kan zich ook van zijn koppige kant laten zien. Dit doet echter niets af aan zijn charme. Integendeel, het onderstreept zelfs zijn karakter.
Zijn vacht kan kort tot halflang zijn. Zijn ondervacht is zacht en zijdeachtig. Dit type vacht wordt ook wel stick coat genoemd. De kleur van de vacht is driekleurig. De basiskleur van de vacht is zwart. Daarnaast zijn er de kleuren wit en bruinrood. De witte kleur komt vooral voor in het gebied van de snuit, de poten, de borst en het puntje van de staart. De bruinrode kleur wordt in de vakliteratuur ook wel brandmerk genoemd.
Een typisch kenmerk van dit hondenras zijn de zogenaamde “dubbele ogen”. Deze dubbele ogen worden veroorzaakt door de bruinrode vlekken boven de ogen.
De Grote Zwitserse Sennenhond heeft driehoekige, middelgrote oren. De oren hangen plat op het hoofd als ze in rust zijn. Als het dier alert wordt op iets, worden de oren naar voren gedraaid. De borstkas van de hond hangt laag en lijkt breed, de staart hangt naar beneden als hij ontspannen is.
De juiste voeding
Wat de voeding betreft, stelt de Grote Zwitserse Sennenhond geen bijzondere eisen. Eerst en vooral is het belangrijk dat het voedsel goed smaakt en alle voedingsstoffen bevat. De Grote Zwitserse Berghond heeft een groot uithoudingsvermogen en een grote drang om te bewegen. Het is daarom raadzaam hondenvoer te geven met een hoger vleesgehalte. Onnodige toevoegingen en dikmakende stoffen moeten worden vermeden.
Bovendien moet het hondenvoer zo zijn samengesteld dat het overeenkomt met het gewicht en de leeftijd van de hond. Tijdens de opfokperiode is het ook raadzaam bijzondere aandacht te besteden aan een voeding die rijk is aan voedingsstoffen voor de kleintjes. Dit is vooral het vermelden waard omdat de Grote Zwitserse Sennenhond een zekere vatbaarheid voor gewrichtsproblemen vertoont. Dit omvat HD en heupdysplasie in het bijzonder.
Zoals vaak het geval is bij zeer grote hondenrassen, kan een maagtorsie ook voorkomen bij de Grote Zwitserse Berghond. Het is daarom belangrijk de hond niet te haastig te laten eten en hem na het eten voldoende rust te gunnen. Sommige huisdiereigenaren en fokkers raden aan om voor de Zwitserse Sennenhond een verhoogde voerbak te kopen, vanwege zijn grootte.
Natuurlijk is de Grote Zwitserse Sennenhond niet vies van kleine traktaties. Maar ook dit moet met mate en doelgericht gebeuren.
Verzorging van de Zwitserse Sennenhond
De Grote Zwitserse Sennenhond is over het algemeen zeer gemakkelijk te verzorgen. Zijn kortharige vacht, die slechts kleine hoeveelheden vuil opneemt, vereist geen speciale verzorging. De kortharige vacht verhaart ook niet veel. Hij heeft dus minder verzorging nodig dan veel andere hondenrassen. Af en toe kammen, een- of tweemaal per week, is dus voldoende.
Als de Grote Zwitserse Sennenhond echter na een wandeling heel vuil thuiskomt, kan hij gemakkelijk gedoucht worden. Hondenshampoo moet worden vermeden of alleen in kleine hoeveelheden worden gebruikt. De tanden en de mond moeten daarentegen ten minste twee tot drie keer per week worden gereinigd. Het is raadzaam de mond ten minste eenmaal per week te controleren op mogelijke ontstekingen. Verkleuring van het tandvlees moet door een dierenarts worden gecontroleerd.
De klauwen moeten een- of tweemaal per maand worden bijgeknipt. De oren moeten ook een- of tweemaal per jaar worden gereinigd met een ph-neutrale oorreiniger. Zorg ervoor dat er niets in de gehoorgang komt bij het schoonmaken met een zacht watje. Een vieze geur uit het oor of roodheid kunnen wijzen op een infectie.
De Grote Zwitserse Sennenhond is over het algemeen zeer robuust. Gewone kwalen zijn dan ook eerder zeldzaam. Wat goed is voor het algemene – ook fysieke – welzijn van de hond, is de Grote Zwitserse Berghond een alledaagse taak te geven.
Geschikte accessoires
De Zwitserse Sennenhond is een zeer trouwe vriend. Er is weinig voor nodig om hem ergens enthousiast over te maken. Door zijn speelse aard wordt hij ook graag uitgeleend voor leuke streken, zelfs zonder traktaties.
Wat ook onder de noemer “accessoires” valt bij de Grote Zwitserse Berghond, en zoals zijn naam al verraadt, is zijn behoefte aan veel ruimte. Het is daarom slechts in beperkte mate aan te bevelen ze in de stad te houden. Een grote tuin is dus ideaal.
De hond toont zich zeer ondernemend en houdt van evenwichtige, lange wandelingen. Een riem en een muilkorf zijn voldoende accessoires.
Oorsprong & Geschiedenis
De Grote Zwitserse Sennenhond is een hondenras dat van oudsher in dienst staat van de boeren in Zwitserland. Naast zijn kwaliteiten als waakhond is hij altijd gebruikt voor het bewaken en drijven van kudden koeien en schapen.
Maar de Grote Zwitserse Sennenhond is waarschijnlijk het meest bekend om zijn voorouders. De grotere leden van het ras werden vroeger aan karren gehangen. Op die manier werd de populaire Zwitserse kaas zelfstandig van de bergweide naar het volgende dorp en weer terug gebracht.
Zwitserse Berghonden werden ooit ingedeeld bij een enkele hondenfamilie. In 1908 ontdekte de Zwitser Albert Heim op een hondenshow de later Grote Zwitserse Berghond genoemd. Heim omschreef de korte, driekleurige vacht als kenmerkend. Het was Heim die dit hondenras ook zijn naam gaf.
Ongeveer 100 jaar geleden, werd het Mountain Dog ras verdeeld in vier subgroepen. Volgens hun grootte zijn dit de Entlebucher, de Appenzeller, de Berner en de Grote Zwitserse Sennenhond. De Grote Zwitserse Sennenhond heeft altijd grote populariteit genoten vanwege zijn temperament. Dit moedigde de oprichting van afzonderlijke clubs steeds meer aan.
In 1912, werd de “Club voor Groot Zwitserse Berghonden” opgericht. Naast de Grote Zwitserse Sennenhond zijn ook de andere drie berghondenrassen vertegenwoordigd. De laatste jaren neemt het aantal Great Swiss Mountain Dogs af, wat verband houdt met overfok in de afgelopen jaren.
Het is interessant en vermeldenswaard dat er volgens archeologische vondsten al sinds 4000 v. Chr. honden zijn in wat nu Zwitserland is. Vanaf het eerste millennium v. Chr. hadden honden al de grootte van een Grote Zwitserse Sennenhond.