Granulomateuze Meningoencephalitis Bij Honden

Granulomateuze meningoencefalitis (GME) is een acute, niet-suppuratieve, progressieve, ontstekingsziekte die het centrale zenuwstelsel van honden aantast.

Meningoencefalitis veroorzaakt een ontsteking van de hersenen met een focale ophoping van ontstekingscelinfiltraat. Dit is een zeer ernstige neurologische aandoening die lijkt op zowel encefalitis als meningitis of beide kunnen tegelijk optreden. Meningitis en meningoencefalitis worden echter als twee afzonderlijke aandoeningen behandeld.

Meningoencefalitis heeft een aantal mogelijke oorzaken, waaronder zowel infectueuze als niet-infectueuze factoren zoals kanker/paraneoplastische syndromen, auto-immuunziekten, en medicijnreacties. GME kan een gevarieerde klinische presentatie hebben, afhankelijk van de immuunstatus van de gastheer en de leeftijd.

De pathogenese van GME wordt slecht begrepen, maar momenteel wordt gedacht dat het een soort lymfoproliferatieve aandoening is die zich kan ontwikkelen tot lymfoom. GME komt over het algemeen vaker voor bij jonge kleine en middelgrote rassen, maar elk ras van elke leeftijd kan worden getroffen.

Deze aandoening tast het centrale zenuwstelsel (CZS) aan, dat op zijn beurt alle belangrijke delen van het lichaam beïnvloedt. Het slechte nieuws is dat wanneer uw hond duidelijke symptomen begint te vertonen, zoals (stuiptrekkingen, koorts, verwardheid, etc) het al permanente schade kan hebben aangericht. Maar, als de oorzaak van de meningoencefalitis te genezen is, heeft uw hond met de juiste behandeling een kans op herstel.

Beginstadium:

• Wanneer uw hond zijn rug of nek stijf houdt- Nek of stijfheid in de wervelkolom of rugpijn
• Ogen die van links naar rechts of op en neer bewegen
• Spierspasmen in de voorpoten, rug, of nek
• Onvastheid of problemen bij het lopen
• Koorts/depressie/zwakte
• Gevoeligheid voor aanraking
• Braken
• Lage bloeddruk
• Verlies van eetlust
• Hoofd kantelen/ Pacing of cirkelen

Gevorderd stadium:

• Ernstige onvastheid of verlies van spiercontrole
• Verwarring of desoriëntatie
• Stupor of dufheid
• Blindheid
• Abnormale niveaus van agressie of agitatie
• Aanvallen
• Verlamming

Afhankelijk van de oorzaak (infectieuze of niet-infectieuze oorzaak), kan uw veterinaire neuroloog voorschrijven:

• Steroïden: Om het immuunsysteem en ontstekingen te onderdrukken (prednison)
• Antibiotica: Antivirale, antischimmel of antiparasitaire middelen
• Antiepileptica: Fenobarbital, Potassium Bromide (als de hond een aanval heeft)
• Intraveneuze vloeistoffen: Voor gedehydrateerde honden
• Pijn medicatie: NSAID’s
• Analgetica: Zoals opioïden
• Ondersteunende zorg: Rust en ziekenhuiszorg voor honden terwijl ze vechten tegen de ziekte

Volg het geschikte controleschema voor uw huisdier dat wordt gegeven door de veterinaire neuroloog, aangezien aanbevelingen per individu kunnen verschillen.

Bespreek thuisbehandelingen met uw dierenarts om er zeker van te zijn dat ze niet in de weg staan van andere medicijnen.

Dit kan zijn veranderingen in het dieet, lichaamsbeweging, supplementen toedienen, en andere holistische behandelingen.

• Het slechte nieuws is dat GME veroorzaakt kan worden door verschillende factoren, dus het is moeilijk om het te voorkomen.
• Nu, het goede nieuws is, dat deze aandoening niet zo vaak voorkomt bij honden en er zijn een paar essentiële manieren om meningitis bij honden te helpen voorkomen.
• Blijf bij de basis. Volg de richtlijnen voor het voorkomen van infecties.
• Maak alle wonden grondig schoon, houd aanbevolen vaccinaties up to date en dien regelmatig parasietpreventieven toe.
• Voer regelmatig bloed-, urine- en ontlastingsonderzoeken uit.

Beagle, Chihuahua, Berner Sennenhond, Teckel, Duitse korthaar Pointer, Franse Bulldog, Ierse Wolfshond, Papillon, Pekingees, Mopshond, Pembroke Welsh Corgi, Maltezer, Nova Scotia Duck Tolling Retriever, Yorkshire Terrier, West Highland White Terrier, Kleine hondenrassen, Poedel, Terriër hondenrassen, Speelgoed honden, Honden op middelbare leeftijd, Jonge honden

1. Oorzaken:

Infectieuze GME bij honden:

• Canine distemper virus (virale, besmettelijke multisystemische virale ziekte)
• Neosporose (parasitaire infectie – Neospora Caninum)
• Toxoplasmose (parasitaire infectie – Toxoplasma gondii)
• Baylisascaris Procyonis (parasitaire spoelworm van wasberen)
• Cryptococcus (invasieve schimmelinfectie)
• Blastomycose (Blastomyces Dermatitidis – gistachtige schimmelinfectie)
• Histoplasmose (Histoplasma Capsulatum – schimmelinfectie)
• Hartwormen (parasitair- Dirofilaria Immitis)

Niet-infectieuze GME oorzaken:

• Niet-infectieuze meningitis komt vaker voor bij honden dan infectieuze meningitis.
• Niet-infectieuze meningitis is meestal immuun-gemedieerde meningitis.

Steroïde-responsieve meningitis:

AKA arteritis. Deze auto-immuunziekte treft meestal leptomeninges en geassocieerde slagaders.

2. Types:

1. Infectieuze Meningoencephalitis:
   • Deze wordt veroorzaakt door virussen, schimmels, protozoa, parasieten of bacteriën. Deze worden veroorzaakt door infecties die gewoonlijk op een andere plaats in het lichaam beginnen en zich dan via de bloedbaan naar het ruggenmerg en de hersenen verplaatsen.
2. Niet-Infectieuze Meningoencephalitis:
   • Beagle pijn syndroom – Juveniele polyarteritis (vaak gemeld bij jonge beagles).
   • Aseptische meningitis – een algemene term die wordt gebruikt voor meningitis met negatieve kweken van cerebrospinale vloeistof (CSF) bacteriën.
   • Mopshondencefalitis- De medische term is Necrotiserende meningoencefalitis. Dit is een destructieve ziekte met een slechte prognose.
3. Idiopathische en andere meningitis:
   • De onderliggende oorzaak kan niet worden vastgesteld (idiopathisch). Andere oorzaken zijn allergieën voor geneesmiddelen, chemische reacties, ontstekingsziekten zoals sarcoïdose, en sommige vormen van kanker.

3. Morbiditeit:

Risicofactoren zijn onder andere:

• Ondervaccinatie/ Ouderdom
• Chronische stofwisselingsstoornissen (diabetes, nierfalen, cystische fibrose, bijnierinsufficiëntie)
• Immunosuppressieve toestanden (aangeboren immunodeficiënties, iatrogeen, ontvangers van transplantaten)
• Auto-immuun hemolytische anemie (AIHA)
• Honden in overvolle omstandigheden zoals asiels, reddingshuizen, etc
• Maligniteit
• Splenectomie
• Blootstellingen:
• Reizen naar endemische gebieden
• Vectoren (muggen, teken)

4. Diagnose:

• Bloedonderzoek
• Oftalmologisch (oog) onderzoek
• Serum biochemie profiel, en urineonderzoek
• Cerebrospinaal vloeistof (CSF) tap
• MRI en/of CT van de hersenen

5. Sterfte:

GME is een dodelijke ziekte met een hoog sterftecijfer en leidt tot ernstige sequelae (complicaties op lange termijn). Het sterftecijfer neemt toe met de leeftijd.

6. Prognose:

De prognose van GME hangt af van de onderliggende oorzaak. Steroïde-responsieve GME heeft meestal een goede prognose. Infectieuze en immuungemedieerde GME gevallen hebben een onzekere prognose. Vroegtijdige agressieve behandeling kan een gunstige uitkomst hebben bij alle types van meningitis.

Het is beter om een afspraak te maken met je dierenarts als je merkt-

• verwarring of desoriëntatie
• Ernstige onvastheid of verlies van spiercontrole
• Abnormale niveaus van agressie of agitatie
• Aanvallen

1. Eliminatie fase:

Verwijdering van voedingsmiddelen die ontstekingen kunnen veroorzaken

• Verwijder voedingsmiddelen met additieven, en geraffineerde en verwerkte suikers.
• Transvetten, emulgatoren, verdikkingsmiddelen, en kleurstoffen.
• Kunstmatige zoetstoffen.

2. Onderhoudsfase:

Vermijd geleidelijk granen, peulvruchten, nachtschade (aardappelen, tomaten), en zuivel.

Tijdens de eliminatiefase, probeer een zoutloos dieet om het metabolisme van de hond te behouden.

Bland dieet van een deel ongekruide, gekookte, ontbeende, en huidloze kipfilet met drie delen gewone gekookte rijst.

3. De herintroduktie fase

Herintroduceerde voedingsmiddelen één voor één, met een periode van 1 week alvorens een ander voedingsmiddel te herintroduceren.

• Minimaal bewerkt vlees: Zeevruchten, orgaanvlees en gevogelte; vlees moet zoveel mogelijk afkomstig zijn van weilanden of grasgevoerd
• Zorg voor de juiste vetten – Omega-3 vetten
• kleurrijke niet-zetmeelrijke groenten en bessen
• Glutenvrij dieet
• Soepen: Bouillons, kippensoep/-stoofpot, visstoofpot

Voor honden met infectieuze en immuungemedieerde GME is de prognose op lange termijn over het algemeen slecht, ongeacht de behandeling. Het vermogen van de hond om te herstellen van GME zal afhangen van de onderliggende oorzaak, de duur van de aandoening en de reactie op de behandeling.

Honden met steroïd-responsieve GME hebben een iets betere prognose, en de meeste van hen worden beter met de juiste behandeling.