Tawny, een hondenliefhebber en trotse moeder van een pitbull genaamd Kiko, deelt een hartverwarmend verhaal over hoe haar familie Keiko kon herenigen met zijn lang verloren gewaande broer, Niko.
Dit ongelooflijke verhaal over liefde, doorzettingsvermogen en de onbreekbare band tussen broers en zussen zal zeker de harten van hondenliefhebbers overal ter wereld raken.
Keiko en zijn broers en zussen waren ooit voorbestemd voor een leven vol vechten. Ze werden online verkocht als vechthonden totdat ze gelukkig werden gered. Keiko was gewoon een zieke, uitgehongerde kleine puppy, net als al zijn broers en zussen. De reddingsorganisatie zorgde ervoor dat ze weer gezond werden en maakte ze klaar voor adoptie.
In hun stad was er een maximum van drie honden per huishouden, en Tawny’s familie had al twee honden. Ze wilden Keiko en zijn broer Niko dolgraag adopteren, maar ze konden er maar één nemen. Ze kozen voor Keiko, die de perfecte kleine pup bleek te zijn. Hij gedroeg zich goed en de familie had niet meer geluk kunnen hebben.
Vijf maanden later overleed hun oudste hond, waardoor ze diepbedroefd achterbleven. Op een avond zag Tawny Niko’s gezicht op haar telefoon – hij was dezelfde puppy die ze maanden eerder hadden willen adopteren, maar niet konden. Ze hoorde dat Niko was teruggekeerd omdat zijn vorige familie niet goed voor hem was. Tawny en haar man, nu een gezin met twee honden, besloten Niko zonder aarzelen te adopteren.
Niko was ontzettend lief maar ook extreem timide. Hij was op zijn hoede voor alles en deinsde terug als iemand bij hem in de buurt probeerde te komen. Hij kende geen commando’s, maar hij kende wel zijn broer, Keiko. Op het moment dat Niko hun huis binnenkwam, lichtten beide honden op en herkenden elkaar onmiddellijk. Het was een prachtig gezicht om het onmiddellijke verschil in Niko’s zelfvertrouwen te zien toen hij in de buurt van Keiko was.
Keiko week nooit van Niko’s zijde. De eerste nacht, toen Niko in een bench werd gezet om te slapen, sloop Keiko met hem mee naar binnen en bleef daar de hele nacht. Vanaf die dag deden ze alles samen – wandelen, baden en zelfs elke avond in een hilarisch klein hokje in de keuken proppen terwijl Tawny en haar man het avondeten kookten.
Niko’s zelfvertrouwen is enorm gegroeid sinds hij is geadopteerd. Zolang Keiko bij hem is, heeft hij er geen probleem mee om te gaan wandelen of hardlopen op het strand. Hij zal altijd een deel van zijn verleden vasthouden, maar het feit dat Keiko bij elke stap bij hem is, heeft hem door alles heen geholpen.
Keiko vindt het ook heerlijk om zijn broer terug te hebben. Wandelen is nu leuker, bedtijd is minder eenzaam en het leven is een stuk helderder. Niko lijkt altijd zo dankbaar; Tawny kijkt in zijn ogen en heeft het gevoel dat hij zegt: “Bedankt voor alle knuffels, bedankt dat je me een thuis hebt gegeven, bedankt dat je me mijn broer hebt teruggegeven.”
Om het geweldige duo te ontmoeten en meer te weten te komen over hun adoptieverhaal, kun je de onderstaande video afspelen.