Wanneer we denken aan hartverwarmende dierenverhalen, stellen we ons vaak een verloren of verlaten wezen voor dat zijn weg vindt naar een liefdevol thuis. In dit geval is de held van het verhaal een hond genaamd Terry. De Duitse herder bracht op een dag een kleine, onverwachte gast uit het bos mee naar huis. Terry’s eigenaar was verrast om de kleine, onlangs geboren “puppy” te zien, wetende dat het lieve kleine wezen niet veel langer in het bos zou hebben overleefd.
Terry’s vader twijfelde of hij hem moest houden of weggeven. Toen hij het beestje echter eenmaal in zijn handen had, wist hij dat hij geen afstand van hem kon doen. Hij noemde de “puppy” Russell. Naarmate Russell groeide, begon Terry’s eigenaar te vermoeden dat zijn nieuwe huisdier misschien helemaal geen hond was.
Russell’s klimvaardigheden en ander gedrag leidden ertoe dat de eigenaar een dierenarts raadpleegde. Bij het zien van Russell lachte de dierenarts en onthulde dat het dier geen hond was, maar een sabel. Sables zijn kleine, vleesetende zoogdieren afkomstig uit Rusland en Noord-Azië, bekend om hun luxueuze vacht.
De dierenarts legde uit dat sables extreem moeilijk te temmen zijn en adviseerde Russell aan een dierentuin te geven. Zowel Terry als zijn vader waren nu echter gehecht aan Russell en hij was een loyaal en onvervangbaar lid van de familie geworden. De gedachte om afscheid te nemen van Russell was uit den boze.
Er zijn enkele jaren verstreken sinds die dag en Russell blijft gelukkig leven met Terry en zijn eigenaar. Ze hebben een unieke en liefdevolle familie gevormd. Hoewel dit verhaal een happy end heeft, is het essentieel om te onthouden dat dieren zoals Russell in het wild thuishoren. Als ze als baby’s worden gered, moeten ze in een opvangcentrum worden geplaatst om hun welzijn en veiligheid te garanderen.