De teckel, liefkozend bekend als de “worstjeshond” vanwege zijn kenmerkende lange lichaam en korte poten, heeft een rijke geschiedenis die enkele eeuwen teruggaat in Europa. De teckel komt oorspronkelijk uit Duitsland en werd gefokt om op klein wild te jagen, met name dassen. De naam van het ras, “Teckel”, vertaalt zich rechtstreeks naar “dassenhond” in het Duits, een knipoog naar het oorspronkelijke doel. Met een scherp reukvermogen, opmerkelijke behendigheid en onverschrokken karakter werden teckels zeer gewaardeerd om hun vermogen om in dassenholen te graven, en hun langwerpige lichamen stelden hen in staat om wild in nauwe ruimtes te achtervolgen. In de loop van de tijd is het ras overgegaan van een toegewijde jachtgenoot naar een geliefd familiehuisdier dat bekend staat om zijn levendige persoonlijkheid, loyaliteit en onderscheidende uiterlijk. Ondanks deze verschuiving behoudt de teckel veel eigenschappen die hem tot een formidabele jager maakten, waaronder zijn vasthoudendheid, intelligentie en onafhankelijkheid. Dit artikel gaat in op de oorsprong van het ras, de ontwikkeling door de jaren heen en zijn blijvende populariteit.
De oorsprong van de teckel
De wortels van de teckel gaan terug tot het 15e-eeuwse Duitsland, hoewel sommige historische gegevens suggereren dat soortgelijke honden mogelijk in het oude Egypte hebben bestaan. Vroege versies van het ras waren belangrijker dan de teckels die we vandaag kennen, voornamelijk gebruikt voor het jagen op gigantische spellen. Door selectief fokken wilden jagers een hond creëren die kon uitblinken in het graven in holen van dassen en andere dieren, wat leidde tot de kleinere, meer behendige teckel. Het ras werd niet alleen gewaardeerd om zijn jachtcapaciteiten, maar ook om zijn moed en doorzettingsvermogen. In de 17e en 18e eeuw waren teckels favoriet geworden bij de Europese adel, niet alleen om te jagen, maar ook als metgezellen.
Ontwikkeling en diversificatie
Door de eeuwen heen evolueerde de teckel, waarbij fokkers zich concentreerden op het verfijnen van zijn jachtcapaciteiten en fysieke kenmerken. Dit leidde tot verschillende rasvariëteiten, waaronder de gladharige, ruwharige en langharige teckels, elk aangepast aan verschillende terreinen en jachtomstandigheden. Met zijn gladde vacht was de gladharige teckel de eerste en men denkt dat hij is gekruist met spaniëls en mogelijk de Duitse Pinscher om zijn uiterlijk te bereiken. De ruwharige teckel, die later werd ontwikkeld, omvat waarschijnlijk de Schnauzer in zijn afstamming, waardoor hij een weerbestendige vacht heeft. Ten slotte werd de langharige variëteit, waarvan wordt aangenomen dat deze is gekruist met Spaniels of Duitse Stoberhunds, gefokt voor de jacht in koudere klimaten, wat extra bescherming biedt tegen barre weersomstandigheden.
Populariteit buiten Duitsland
Hoewel de oorsprong van de teckel stevig geworteld is in Duitsland, werd het ras populair in heel Europa en uiteindelijk in de Verenigde Staten. Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw behoorden teckels tot de rassen die op hondenshows werden tentoongesteld, en hun unieke uiterlijk en pittige persoonlijkheid wonnen hen al snel fans. De populariteit van het ras in de VS piekte in het begin van de 20e eeuw, waarbij veel Amerikaanse gezinnen teckels als huisdier adopteerden. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog kreeg het ras echter te maken met terugslag vanwege de associatie met Duitsland. Desondanks hielpen de charme en loyaliteit van de teckel hem na de oorlog weer populair te worden en werd hij een van de meest geliefde rassen in Amerika en wereldwijd.
De teckel in de moderne tijd
Tegenwoordig wordt de teckel gevierd om zijn historische rol als jachthond en zijn status als gekoesterde metgezel. Het ras neemt deel aan verschillende hondensporten, waaronder Earth Dog-proeven, die de jachtomstandigheden simuleren waarvoor ze oorspronkelijk zijn gefokt. Bovendien hebben teckels hun stempel gedrukt op de populaire cultuur en zijn ze in films en televisieshows te zien als mascottes van tal van merken. Ondanks hun kleine formaat staan teckels bekend om hun moedige karakter en kunnen ze behoorlijk beschermend zijn voor hun gezin. Ze worden ook gewaardeerd om hun intelligentie en onafhankelijke geest, hoewel deze kwaliteiten het een uitdaging kunnen maken om te trainen.
Gezondheid en verzorging van de teckel
Teckels zijn over het algemeen gezond, maar hun unieke lichaamsbouw vereist specifieke aandacht om gezondheidsproblemen te voorkomen, met name problemen met de wervelkolom zoals tussenwervelschijfziekte (IVDD). Door hun lange rug en korte benen lopen ze een hoger risico op rugletsel, waardoor het essentieel is voor eigenaren om hun gewicht in de gaten te houden en activiteiten te vermijden die hun ruggengraat kunnen belasten. Regelmatige lichaamsbeweging, een uitgebalanceerd dieet en routinematige veterinaire zorg kunnen ervoor zorgen dat een teckel een lang en gezond leven leidt. De verzorgingsbehoeften verschillen per vachttype, maar het handhaven van een regelmatig verzorgingsschema helpt hun huid en vacht in goede conditie te houden.
De reis van de teckel van een toegewijde jager op holdieren To a beloved Family Pet is een bewijs van het aanpassingsvermogen, de charme en de blijvende aantrekkingskracht van het ras. Hun rijke geschiedenis, onderscheidende uiterlijk en pittige persoonlijkheid zorgen ervoor dat de teckel een favoriet is onder hondenliefhebbers over de hele wereld. Of ze nu deelnemen aan competitieve sporten, dienen als loyale metgezellen of gewoon op de schoot van hun baasjes kruipen, teckels veroveren harten met hun unieke mix van moed, loyaliteit en speelsheid.
Veelgestelde vragen over de geschiedenis van teckels
1. Wanneer en waar is het teckelras ontstaan?
De teckel, bekend om zijn lange lichaam en korte poten, is ontstaan in Duitsland in het begin van de 15e eeuw. Oorspronkelijk gefokt voor de jacht, vertaalt de naam “teckel” zich naar “dassenhond” in het Duits, wat het oorspronkelijke doel weerspiegelt om op dassen en andere holen te jagen. Het ontwerp van het ras, met een scherpe neus, diepe borst en robuuste achterhand, stelde het in staat uit te blinken in het tunnelen in holen en het bestrijden van zijn prooi. Na verloop van tijd werd de teckel populair in heel Europa, niet alleen vanwege zijn jachtvaardigheid, maar ook als een geliefde metgezel. Zijn evolutie tot de hond die we vandaag kennen, omvatte selectief fokken om zijn jachtmogelijkheden te verbeteren, wat leidde tot variaties in vachttypes (glad, ruwharig en langharig) om zich aan te passen aan verschillende terreinen en klimaten. De blijvende aantrekkingskracht van de teckel ligt in zijn veelzijdigheid, onderscheidende uiterlijk en pittige persoonlijkheid, waardoor hij al eeuwenlang een favoriet is onder hondenliefhebbers.
2. Hoe zijn teckels overgestapt van jachthonden naar huisdieren?
Teckels zijn door verschillende factoren, waaronder veranderingen in de samenleving en het aanpassingsvermogen van het ras, overgestapt van gespecialiseerde jachthonden naar geliefde huisdieren. Oorspronkelijk gefokt om op dassen en ander klein wild te jagen, werden teckels gewaardeerd om hun vasthoudendheid, moed en vermogen om door ondergrondse tunnels te navigeren. Naarmate de industrialisatie de behoefte aan dergelijke specifieke jachtvaardigheden verminderde, vonden het unieke uiterlijk en de charismatische aard van teckels een nieuw publiek onder gezinnen en hondenliefhebbers. De intelligentie, loyaliteit en speelse houding van het ras maakten het tot een uitstekend gezelschapsdier. Bovendien toonde de opkomst van hondenshows in de 19e eeuw de diverse vachttypes en -maten van de teckel, waardoor zijn populariteit als huisdier verder toenam. Het aanpassingsvermogen van het ras aan het stadsleven, ondanks zijn oorsprong in de jacht, vergemakkelijkte de overgang naar de harten en huizen van mensen over de hele wereld, waardoor het tegenwoordig een van de meest geliefde rassen is.
3. Wat zijn de verschillende soorten teckels en hoe hebben ze zich ontwikkeld?
Teckels zijn er in drie vachtvarianten: glad, ruwharig en langharig, elk ontwikkeld om te passen bij verschillende jachtomgevingen en klimaten. De gladharige teckel, de oudste van de variëteiten, heeft een slanke, korte vacht die gemakkelijk te onderhouden is en geschikt is om in krappe ruimtes te graven zonder vuil te verzamelen. De ruwharige teckel werd later ontwikkeld, waarschijnlijk door kruisingen met terriërs of de Duitse Pinscher, om een dichtere vacht te bieden die bestand was tegen ruiger terrein en weersomstandigheden. Deze variëteit heeft een kenmerkende baard en wenkbrauwen, die bescherming bieden en bijdragen aan het ruige uiterlijk. De langharige teckel, waarvan wordt aangenomen dat hij is gemaakt door gladde teckels te fokken met spaniëls of setters, heeft een luxueuze, vloeiende vacht die extra isolatie biedt, waardoor hij ideaal is voor koudere omgevingen. Ondanks de verschillen in hun vacht, delen alle drie de variëteiten dezelfde bouw en hetzelfde temperament, ontworpen voor uithoudingsvermogen, behendigheid en de vastberadenheid die nodig is voor het jagen op klein wild. De ontwikkeling van deze variëteiten toont de veelzijdigheid en het aanpassingsvermogen van het ras, eigenschappen die teckels geliefd hebben gemaakt bij liefhebbers over de hele wereld.
4. Hoe beïnvloedden de Eerste en Tweede Wereldoorlog de populariteit van teckels?
De Eerste en Tweede Wereldoorlog hadden een aanzienlijke invloed op de populariteit van teckels, vooral in landen buiten Duitsland. Tijdens beide oorlogen kreeg het ras te maken met terugslag vanwege de associatie met Duitsland, wat leidde tot een afname van de populariteit in geallieerde landen. In de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk werden teckels vaak gestigmatiseerd als vijandige honden, wat hun wenselijkheid als huisdier beïnvloedde. In sommige gevallen werd het bezitten van een teckel als onpatriottisch gezien. Na het einde van elke oorlog herstelde de populariteit van het ras zich echter geleidelijk, dankzij zijn blijvende charme, onderscheidende uiterlijk en de inspanningen van rasliefhebbers om zijn imago te rehabiliteren. De naoorlogse periodes zagen een heropleving van de populariteit van het ras toen mensen de teckel opnieuw omarmden vanwege zijn kwaliteiten als een loyale en aanhankelijke metgezel, in plaats van hem te associëren met politieke of nationale voorkeuren. Deze veerkracht in tijden van tegenspoed benadrukt deed’s blijvende aantrekkingskracht en de sterke band tussen teckels en hun baasjes, die tijdelijke maatschappelijke vooroordelen overstijgt.
5. Welke rollen hebben teckels door de geschiedenis heen gespeeld naast de jacht?
Naast hun oorspronkelijke rol in de jacht, hebben teckels door de geschiedenis heen verschillende rollen gespeeld en hun veelzijdigheid en aanpassingsvermogen laten zien. Ze hebben gediend als metgezellen van royalty’s en kunstenaars en werden muzen voor schilderijen, literatuur en muziek. Hun kenmerkende uiterlijk en pittige persoonlijkheid hebben ze tot populaire onderwerpen gemaakt in verschillende vormen van media en popcultuur. In de moderne tijd hebben teckels deelgenomen aan hondensporten zoals earthdog-proeven, die de jachtomstandigheden simuleren waarvoor ze oorspronkelijk zijn gefokt. Ze blonken ook uit in gehoorzaamheids-, behendigheids- en volgwedstrijden, waarmee ze hun intelligentie en trainbaarheid aantoonden. Bovendien hebben teckels gediend als therapiehonden en bieden ze troost en ondersteuning aan mensen in ziekenhuizen, scholen en verpleeghuizen. Hun vriendelijke houding en het vermogen om een band met mensen op te bouwen, maken hen uitstekend in het bieden van emotionele steun. Vanaf hun begin als onverschrokken jagers tot hun huidige status als geliefde huisdieren en capabele concurrenten in hondensporten, hebben teckels bewezen veelzijdige metgezellen te zijn, die zich kunnen aanpassen aan een breed scala aan rollen buiten hun jachtoorsprong.
6. Wat is de betekenis van de unieke lichaamsvorm van de teckel?
De unieke lichaamsvorm van de teckel, gekenmerkt door een lang lichaam en korte poten, is het resultaat van selectief fokken voor specifieke jachtdoeleinden. Door deze kenmerkende conformatie konden teckels uitblinken in ondergronds gaan om prooien zoals dassen en konijnen in hun holen te achtervolgen. Het lange lichaam biedt de flexibiliteit en rek die nodig zijn om door krappe tunnels te navigeren, terwijl de korte poten het zwaartepunt van de hond verlagen, waardoor een betere stabiliteit en wendbaarheid in krappe ruimtes mogelijk is. Bovendien herbergt de diepe borstkas van het ras een grote longcapaciteit, die het uithoudingsvermogen en het uithoudingsvermogen tijdens de jacht ondersteunt. Hoewel hun lichaamsvorm voordelig is voor hun oorspronkelijke jachtrol, draagt het ook bij aan de charme en aantrekkingskracht van het ras als gezelschapsdieren. Het is echter belangrijk op te merken dat dezelfde fysieke eigenschap teckels vatbaar maakt voor bepaalde gezondheidsproblemen, zoals tussenwervelschijfziekte (IVDD), waardoor goede zorg- en preventiemaatregelen essentieel zijn voor hun welzijn.
7. Hoe zijn teckels afgebeeld in kunst en cultuur?
Teckels zijn al eeuwenlang een geliefd onderwerp in kunst en cultuur, te zien in schilderijen, sculpturen, literatuur en meer recentelijk in film en sociale media. Hun unieke uiterlijk en charismatische persoonlijkheden hebben hen tot een favoriet gemaakt onder kunstenaars en schrijvers, die de essentie van het ras in verschillende vormen van expressie hebben vastgelegd. In het begin van de 20e eeuw toonde Pablo Picasso, een opmerkelijke teckelliefhebber, zijn teckel, Lump, in verschillende van zijn kunstwerken, wat de invloed van het ras op zijn creatieve proces aantoont. Teckels zijn ook in de literatuur verschenen, met auteurs als EB White en PG Wodehouse die het ras in hun verhalen opnemen, waarbij ze vaak hun pittige en soms koppige karakter benadrukken. In de hedendaagse cultuur blijven teckels populaire onderwerpen op sociale-mediaplatforms, met veel speciale accounts die hun dagelijkse avonturen en vertederende eigenaardigheden laten zien. De uitbeelding van het ras in kunst en cultuur weerspiegelt zijn blijvende aantrekkingskracht en de speciale plaats die teckels innemen in de harten van hun bewonderaars.
8. Wat zijn de gezondheidsoverwegingen die uniek zijn voor teckels?
Teckels zijn vanwege hun kenmerkende lichaamsvorm vatbaar voor verschillende gezondheidsoverwegingen die uniek zijn voor het ras. De meest opvallende is intervertebrale schijfziekte (IVDD), een aandoening waarbij de schijven tussen de wervels van de wervelkolom kunnen hernia of scheuren, wat leidt tot pijn, zenuwbeschadiging en in ernstige gevallen verlamming. Hun lange ruggengraat en korte ribbenkast maken ze bijzonder vatbaar voor deze aandoening. Preventieve maatregelen zijn onder meer het handhaven van een gezond gewicht, het vermijden van activiteiten die de rug belasten en het gebruik van harnassen in plaats van halsbanden om de nekdruk te verminderen. Teckels kunnen ook vatbaar zijn voor obesitas, wat problemen met de wervelkolom kan verergeren en kan leiden tot andere gezondheidsproblemen zoals diabetes. Patella luxatie, een aandoening waarbij de knieschijf uit de kom schiet, is een ander punt van zorg. Regelmatige veterinaire controles, een uitgebalanceerd dieet en voldoende lichaamsbeweging kunnen helpen deze gezondheidsrisico’s te beheersen en ervoor te zorgen dat een teckel een lang en gezond leven leidt.
9. Hoe beïnvloeden de verschillende vachttypes teckels hun verzorging?
De drie vachttypes teckels – glad, ruwharig en langharig – hebben elk specifieke zorg nodig om hun gezondheid en uiterlijk te behouden. Gladharige teckels hebben een sHort, dichte vacht die relatief weinig onderhoud vergt, regelmatig moet worden geborsteld om losse haren te verwijderen en uitval te minimaliseren. Ze kunnen extra warmte nodig hebben in koudere klimaten vanwege hun kortere vacht. Ruwharige teckels hebben een grove, dikke vacht die meer verzorging vereist, inclusief regelmatig borstelen en met de hand strippen om dode haren te verwijderen en de textuur van de vacht te behouden. Deze variëteit is beter geschikt voor buitenactiviteiten op ruw terrein of kouder weer. Langharige teckels hebben een zijdeachtige, licht golvende vacht die regelmatig moet worden geborsteld om klitten en klitten te voorkomen, vooral rond de oren en onderbuik. Ze kunnen ook af en toe moeten worden getrimd om hun vacht er netjes uit te laten zien. Ongeacht het vachttype hebben alle teckels baat bij regelmatig knippen van nagels, oorreiniging en gebitsverzorging als onderdeel van hun algehele verzorgingsroutine.
10. Wat leidde tot de ontwikkeling van miniatuurteckels?
Miniatuurteckels zijn ontwikkeld om op kleinere prooien te jagen, zoals konijnen en muizen, als aanvulling op de rol van de standaard teckel bij het jagen op groter wild zoals dassen. De creatie van de miniatuurvariëteit omvatte het selectief fokken van kleinere teckels om hun grootte te verkleinen met behoud van hun jachtvaardigheid, fysieke kenmerken en temperament. Dit proces stelde het ras in staat om uit te blinken in het navigeren door smallere tunnels bij het achtervolgen van kleinere dieren. Miniatuurteckels hebben dezelfde fysieke proporties en vachttypes als hun standaard tegenhangers, maar onderscheiden zich door hun kleinere formaat. Ondanks hun kleine gestalte bezitten miniatuurteckels dezelfde gedurfde en vasthoudende geest als standaard teckels, waardoor ze even capabele jagers en metgezellen zijn. De ontwikkeling van miniatuurteckels toont de veelzijdigheid en het aanpassingsvermogen van het ras aan verschillende jachtbehoeften en omgevingen.
11. Hoe werden teckels erkend als een ras?
Teckels werden aan het einde van de 19e eeuw formeel erkend als een ras, met rasstandaarden die werden vastgesteld om hun onderscheidende kenmerken en jachtcapaciteiten te behouden. De eerste rasstandaard voor teckels werd in 1879 in Duitsland geschreven en stelde richtlijnen vast voor hun uiterlijk, temperament en grootte. Deze standaardisatie was cruciaal om de kwaliteit van het ras te behouden en ervoor te zorgen dat teckels capabele jachthonden bleven en tegelijkertijd populaire gezelschapsdieren werden. De oprichting van rasverenigingen, zoals de Duitse teckelclub opgericht in 1888, speelde een belangrijke rol bij het promoten van het ras, het organiseren van shows en het toezicht houden op fokpraktijken. De erkenning van teckels als ras vergemakkelijkte hun verspreiding buiten Duitsland en won aan populariteit in andere delen van Europa en uiteindelijk in de Verenigde Staten, waar de American Kennel Club ze in 1885 erkende. De formele erkenning van teckels als ras heeft een belangrijke rol gespeeld in hun ontwikkeling en blijvende populariteit.
12. Hoe zijn teckels gebruikt in competitieve hondensporten?
Teckels hebben deelgenomen aan verschillende competitieve hondensporten en hebben hun intelligentie, behendigheid en vastberadenheid laten zien. Earthdog-proeven, ontworpen om het vermogen van een hond om ondergronds te werken te testen, zijn bijzonder geschikt voor het jachtinstinct en de fysieke mogelijkheden van teckels. In deze evenementen navigeren teckels door tunnels om steengroeven te lokaliseren en te “bewerken” (meestal ratten veilig opgesloten in een kooi), waarbij ze hun vasthoudendheid en probleemoplossende vaardigheden demonstreren. Bovendien strijden teckels in gehoorzaamheids-, behendigheids- en volgevenementen, waar hun gretigheid om te leren en hun begeleiders te plezieren duidelijk is. Hun aanpassingsvermogen en pittige karakter maken ze competitief in deze sporten, ondanks fysieke beperkingen in vergelijking met grotere rassen. Deelnemen aan hondensporten zorgt voor mentale en fysieke stimulatie voor teckels, waardoor hun werkerfgoed wordt versterkt en de band tussen de hond en zijn eigenaar wordt versterkt.
13. Welke genetische diversiteit bestaat er binnen het teckelras?
Het teckelras vertoont een aanzienlijke genetische diversiteit, wat tot uiting komt in de verscheidenheid aan vachttypes, kleuren en maten. Deze diversiteit is het resultaat van selectieve fokpraktijken die gericht zijn op het verbeteren van specifieke eigenschappen voor verschillende jachtdoeleinden en omgevingen. De drie vachttypes – glad, ruwharig en langharig – hebben elk een verschillende genetische achtergrond, wat bijdraagt aan het aanpassingsvermogen van het ras aan verschillende klimaten en terreinen. Teckels zijn er ook in een breed scala aan kleuren en patronen, waaronder effen, gevlekt en gestroomd, wat bijdraagt aan hun esthetische aantrekkingskracht. Verder is het ras verdeeld in standaard- en miniatuurmaten, gericht op verschillende soorten wild. Deze genetische diversiteit binnen het teckelras vergroot niet alleen zijn veelzijdigheid als werkhond, maar spreekt ook een breed scala aan voorkeuren aan onder hondenliefhebbers en draagt bij aan het ras’s wijdverbreide populariteit.
14. Hoe gaan teckels om met kinderen en andere huisdieren?
Teckels kunnen geweldige metgezellen zijn voor kinderen en kunnen vreedzaam samenleven met andere huisdieren, op voorwaarde dat ze goed gesocialiseerd en getraind zijn. Hun speelse en aanhankelijke karakter maakt ze tot goede speelkameraadjes voor kinderen, hoewel interacties altijd onder toezicht moeten staan, vooral met jongere kinderen, om de veiligheid van zowel het kind als de hond te waarborgen. Teckels kunnen voorzichtig of gereserveerd zijn in de buurt van vreemden en andere dieren, maar vroege socialisatie kan hen helpen zich meer op hun gemak te voelen en mogelijke agressie of angst te verminderen. Met andere huisdieren, vooral die van vergelijkbare grootte, kunnen teckels een hechte band vormen, hoewel hun jachtinstinct hen ertoe kan aanzetten kleinere dieren te achtervolgen als ze niet goed worden beheerd. Duidelijke grenzen, consistente training en positieve bekrachtiging kunnen harmonieuze relaties tussen teckels, kinderen en andere huisdieren bevorderen, waardoor ze een goed geïntegreerd onderdeel van het gezin worden.
15. Welke toekomstige trends of overwegingen komen naar voren voor het teckelras?
Toekomstige trends en overwegingen voor het teckelras zijn onder meer een voortdurende focus op gezondheid en genetische diversiteit, evenals aanpassing aan veranderende levensstijlen en gezinsdynamiek. Fokkers en rasorganisaties geven steeds meer prioriteit aan de gezondheid van teckels, implementeren test- en fokpraktijken om de incidentie van erfelijke ziekten zoals tussenwervelschijfziekte (IVDD) te verminderen en het welzijn van het ras op de lange termijn te waarborgen. Er is ook een groeiend bewustzijn van de noodzaak om de genetische diversiteit binnen het ras te behouden om gezondheidsproblemen in verband met inteelt te voorkomen. Omdat gezinnen en individuen op zoek zijn naar honden die passen in het stadsleven en kleinere leefruimtes, maken het compacte formaat en het aanpasbare karakter van de teckel het een aantrekkelijke keuze. Potentiële eigenaren moeten echter worden voorgelicht over de specifieke behoeften van het ras, waaronder lichaamsbeweging, mentale stimulatie en rugverzorging, om ervoor te zorgen dat teckels gedijen in moderne leefomgevingen. Bovendien blijft de populariteit van het ras op sociale media en in de popcultuur zijn profiel vergroten, nieuwe enthousiastelingen aantrekken, maar ook het belang benadrukken van verantwoord fokken en eigendom om overbevolking en verlating te voorkomen. De toekomst van het teckelras ligt in het in evenwicht brengen van zijn historische eigenschappen met de veranderende behoeften van de samenleving, zodat het een geliefde en gezonde metgezel blijft voor de komende generaties.