De 7 meest ongewone gewoonten van Bullmastiffs

Bullmastiffs zijn een formidabel ras, bekend om hun indrukwekkende grootte en beschermende karakter. Ze zijn ontstaan in het Verenigd Koninkrijk aan het einde van de 19e eeuw en werden gefokt door jachtopzieners om landgoederen te bewaken en stropers af te schrikken, een rol die zowel moed als terughoudendheid vereiste. Tegenwoordig worden Bullmastiffs niet alleen gewaardeerd om hun vermogen om te bewaken, maar ook om hun kalme houding en loyaliteit als huisdieren. Ondanks hun ietwat intimiderende uiterlijk staan Bullmastiffs bekend om hun aanhankelijke en zachtaardige eigenschappen jegens hun baasjes. Naast deze kenmerken vertonen Bullmastiffs verschillende ongebruikelijke gewoonten die diep geworteld zijn in hun genetische samenstelling en historische rollen. Dit gedrag benadrukt niet alleen hun unieke kwaliteiten, maar brengt ook specifieke uitdagingen met zich mee die begrip en beheer door hun eigenaren vereisen. Dit artikel onderzoekt zeven van de meest ongewone gewoonten van Bullmastiffs, geeft inzicht in hun oorsprong en geeft tips over hoe je effectief met deze onderscheidende eigenschappen kunt omgaan.

1. “Stille bewaking”

In tegenstelling tot veel rassen die bekend staan om hun geblaf, gebruiken Bullmastiffs vaak een subtielere benadering van bewaken, bekend als ‘stille bewaking’. Dit gedrag houdt in dat je stilstaat en stil bent, de situatie rustig beoordeelt in plaats van luid te blaffen of te grommen. Deze gewoonte komt voort uit hun dagen als landgoedbewakers, waar stealth nodig was om stropers onverhoeds te vangen. Eigenaren moeten zich bewust zijn van deze eigenschap, omdat het betekent dat een Bullmastiff hen niet altijd hoorbaar waarschuwt voor mogelijke bedreigingen. Training om indien nodig wat vocalisatie aan te moedigen, kan ervoor zorgen dat ze hun baasjes effectief kunnen waarschuwen zonder hun natuurlijke bewakingsinstincten in gevaar te brengen.

2. Leunen op hun mensen

Bullmastiffs vertonen vaak een gedrag dat liefkozend bekend staat als ‘leunen’, waarbij ze fysiek met hun lichaam tegen hun eigenaar of familieleden leunen. Dit wordt beschouwd als een teken van genegenheid en een manier om zich verbonden te voelen met hun mensen. Hoewel vertederend, kan deze gewoonte overweldigend zijn vanwege hun grote omvang, vooral voor kinderen of ouderen. Door ze van jongs af aan te leren bewust te zijn van hun lichaamshouding, kunnen ze dit gedrag beheersen en toch hun genegenheid uiten.

3. Weerstand tegen gehoorzaamheidstraining

Door hun onafhankelijke karakter kunnen Bullmastiffs soms een duidelijke weerstand vertonen tegen gehoorzaamheidstraining. Ze zijn gefokt om autonome beslissingen te nemen in het veld, wat zich kan vertalen in een koppige streak tijdens trainingen. Geduld, consistentie en positieve bekrachtiging zijn de sleutel tot het trainen van Bullmastiffs. Het is belangrijk om duidelijk leiderschap te tonen en trainingstechnieken te gebruiken die hen mentaal aanspreken en hun intelligentie respecteren.

4. Weinig energie maar plotselinge uitbarstingen van spel

Bullmastiffs zijn over het algemeen energiearme honden die graag in huis luieren. Ze kunnen echter plotselinge uitbarstingen van speelsheid vertonen en hun baasjes vaak verrassen met hun behendigheid en snelheid tijdens deze korte afleveringen. Het aanmoedigen van regelmatige, matige lichaamsbeweging kan helpen hun energieniveau onder controle te houden en hun gezondheid te behouden, aangezien het actief houden van een Bullmastiff cruciaal is om obesitas en andere gezondheidsproblemen te voorkomen.

5. Snurken

Vanwege hun brachycefale (platte) aard zijn Bullmastiffs vatbaar voor snurken, vaak luidruchtig. Dit kan een charmante eigenaardigheid zijn, maar ook een teken van mogelijke ademhalingsproblemen. Eigenaren moeten de ademhaling van hun Bullmastiff in de gaten houden en een dierenarts raadplegen als het snurken verband lijkt te houden met ademhalingsmoeilijkheden of als het aanzienlijk verergert, omdat medische hulp nodig kan zijn om er zeker van te zijn dat er geen obstructieve problemen zijn.

6. Extreme loyaliteit en bescherming

Bullmastiffs ontwikkelen een diepe band met hun familie en worden vaak extreem loyaal en beschermend. Deze loyaliteit kan zich uiten in overbezorgd gedrag, vooral in de buurt van vreemden of nieuwe gasten. Socialisatie is van cruciaal belang om hen te helpen begrijpen hoe ze zich moeten gedragen in de buurt van nieuwe mensen en in onbekende situaties. Regelmatige, gecontroleerde blootstelling aan verschillende sociale situaties vanaf jonge leeftijd kan ervoor zorgen dat ze op de juiste manier reageren.

7. Destructief kauwen

Zoals veel grote rassen kunnen Bullmastiffs destructief kauwen, vooral als puppy’s. Dit kan worden veroorzaakt door verveling, tandjes krijgen of angst. Het verstrekken van stevig kauwspeelgoed, het betrekken van hen bij regelmatige fysieke en mentale activiteiten en krattraining kan ongewenst kauwen helpen verminderen. Ervoor zorgen dat ze de juiste uitlaatkleppen hebben voor hun kauwinstinct is belangrijk om uw huis te beschermen en ze tevreden te houden.

Bullmastiffs zijn een ras dat kracht combineert met een zachtaardige geest, gekenmerkt door verschillende unieke gewoonten dieen een adequaat beheer. Het herkennen en accommoderen van dit gedrag kan de band tussen Bullmastiffs en hun baasjes aanzienlijk verbeteren, zodat deze loyale voogden gelukkige, gezonde en goed geïntegreerde familieleden zijn. Met de juiste aanpak kunnen de ongewone gewoonten van Bullmastiffs effectief worden beheerd, waardoor hun beste kwaliteiten tot hun recht komen.