- Maat: Groot
- Hoogte: 54-62 cm
- Gewicht: 20-30 kg
- Levensverwachting: 11 – 13 jaar
- Type vacht: Korthaar
- Kleuren: zuiver wit met zwarte of leverbruine vlekken
- FCI Groep: Rennende Honden – Zweethonden – aanverwante rassen
De Dalmatiër is een Kroatisch hondenras. Dalmatiërs zijn loop- en zweethonden en hebben een zeer vriendelijk temperament. Ze zijn zeer populair als gezinshond, vooral vanwege hun levendige aard. Zij hebben ook grote faam verworven in film en televisie.
Karakter en kenmerken
De Dalmatiër bereikt een hoogte van 54 tot 62 cm en een gewicht van 20-30 kg. Vrouwtjes zijn over het algemeen iets kleiner dan mannetjes. De levensverwachting van een Dalmatiër ligt tussen de 11 en 13 jaar.
De verhoudingen zijn goed. De Dalmatiër is vooral bekend om zijn gevlekte vacht. De basiskleur is wit met zwarte vlekken of wit met bruine vlekken. Hij krijgt deze speciale vachtkleur door zijn speciale spotting gen.
Hij is sterk en slank tegelijk. Zijn hoofdvorm is smal en elegant. Hij heeft hangende oren die dicht tegen het hoofd liggen. De oogkleur is donkerbruin. In een bruine vacht, echter, zijn de ogen amberbruin. Hij heeft ook een lange staart.
Zijn vacht is kort, glad en glanzend. De vlekken hebben een duidelijke afbakening. Het is bijzonder dat de pups geboren worden met een witte vacht. De vlekken verschijnen pas na 10 – 14 dagen. Als er bij de geboorte al vlekken zichtbaar zijn, worden de dieren van het fokken uitgesloten. Blauwogige honden mogen ook niet doorgeschoven worden. Ze hebben de neiging doof te worden.
Het probleem van doofheid komt voor bij ongeveer 4% van de pasgeboren Dalmatiërs. Daarom wordt bij de fokker altijd een zogenaamd audiometrisch onderzoek verricht. Andere mogelijke ziekten van de Dalmatische Hond zijn urinevergiftiging en allergieën.
Dalmatiërs zijn zeer aanpasbaar en gevoelig. Ze hebben veel genegenheid en liefde nodig om te knuffelen. Daarom moet je aandacht besteden aan een liefdevolle opvoeding. Dalmatiërs hebben veel beweging nodig. Als zij dit niet krijgen, kunnen zij gedragsproblemen ontwikkelen. Hij heeft elke dag minstens twee uur beweging nodig.
Je moet hem ook bezig houden met spelletjes, apporteren en andere activiteiten.
Dalmatiers zijn ook goede waakhonden. Hij is volhardend en zeer alert. Hij is ook snel opgewonden en zeer leergierig. Soms heeft hij de neiging om koppig te zijn. Hij moet niet te streng getraind worden. Dalmatiërs hebben ook een zeker jachtinstinct. De hond mag echter niet als jachthond worden gebruikt.
De Dalmatiër is een absolute familiehond. Hij is zeer aanpasbaar en heeft levendig gezelschap nodig. Hij heeft een hechte band met familieleden en is erg dol op kinderen. Hij kondigt betrouwbaar bezoekers aan. Hij is echter niet agressief of oorlogszuchtig.
Het juiste dieet
Bij de voeding van de Dalmatiër moet u rekening houden met de speciale stofwisseling van de hond. De afbraak van purines in het lichaam van de Dalmatiër is bijzonder. Het lichaam scheidt urinezuur uit in plaats van allantoïne. Dit kan leiden tot de vorming van stenen als gevolg van een genetisch defect. Het urinezuurgehalte kan sterk stijgen. Daarom moet u een zo purine-arm mogelijke voeding geven.
Ook het eiwitgehalte moet zo laag mogelijk zijn. Wees vooral voorzichtig met kant-en-klaar voedsel. Deze bevatten vaak veel chemische conserveringsmiddelen en glutamaten. Het eiwitgehalte van het voedsel mag niet meer dan 20 % bedragen. U moet er ook voor zorgen dat het fosfaatgehalte laag is. Fosfaat kan leiden tot nierbeschadiging. Het is ook zinvol om bij elke maaltijd een lepel koudgeperste olie toe te voegen.
Fruit kan ook deel uitmaken van het dieet. Appels, ananas en bananen zijn bijzonder geschikt. Kwark met honing is ook een goed alternatief voor kant-en-klaar voedsel.
U kunt ook rijst, pasta, aardappelen of maïsvlokken aan het voer toevoegen. Deze ingrediënten zorgen voor de nodige energie. U kunt ook ganzenvet of reuzel toevoegen als vetrijk ingrediënt.
Salade en groenten zijn ook een ideale aanvulling om de hond te voorzien van de nodige voedingsstoffen en om vezels te integreren. U moet ook 100 – 150 g vlees per maaltijd voeren. Het is het beste om gekookte kip, lam of kalkoen te gebruiken. De pens van rundvlees is ook zeer geschikt.
Wanneer een Dalmatiër een puppy is, heeft hij gedurende de dag een grotere hoeveelheid voedsel nodig, omdat hij nog in de groei is. Als een volwassene, moet je de hoeveelheden verminderen. Een volwassen Dalmatiër heeft meestal maar twee maaltijden per dag nodig.
U moet er ook voor zorgen dat er altijd een kom vers water beschikbaar is. Op deze manier kan de hond zichzelf helpen wanneer dat nodig is.
Dalmatiër verzorging
De Dalmatiër heeft een korte, glanzende vacht. U moet het ongeveer twee keer per week grondig borstelen. U kunt hiervoor het beste een zachte borstel gebruiken. Als alternatief kan een handschoen met rubberen kussentjes worden gebruikt. Dit stimuleert ook de bloedsomloop. Borstelen verwijdert dode haren en vuil.
U moet ook de ogen en oren regelmatig controleren. De ogen kunnen het best ’s morgens met een vochtig doekje worden gereinigd. Voor oorverzorging moet u ook een doekje gebruiken en altijd via de oorschelp naar buiten toe afvegen.
Het gebit van de hond moet ook regelmatig worden schoongemaakt. U kunt een hondentandenborstel gebruiken met de juiste hondentandpasta. Kauwbotten kunnen ook worden gebruikt om de tanden te reinigen en tandsteen te verwijderen.
U moet de poten schoonmaken om vreemde voorwerpen te verwijderen en controleren op scheurtjes. Om de kussentjes soepel te houden, moet u ze van tijd tot tijd invetten. De klauwen moeten ook worden bijgeknipt indien nodig. Dit is vooral waar als de hond weinig op vaste grond loopt. Te lange klauwen kunnen pijnlijk zijn en leiden tot een slechte lichaamshouding.
Van tijd tot tijd is het raadzaam om de Dalmatiër te wassen met een milde hondenshampoo. Dit is vooral het geval als de hond in uitwerpselen of andere dingen heeft gerold. Anders zal uw reukzin beslissen wanneer de hond een bad nodig heeft. Dit mag echter niet te vaak gebeuren, omdat anders de zuurmantel van de huid wordt aangetast.
Geschikte accessoires
De accessoires voor een hond zijn uitgebreid. In de eerste plaats hoort daar een halsband en een leiband bij. Een vlooienband kan ook nuttig zijn om het dier te beschermen tegen vervelende vlooien.
De hond heeft ook zijn eigen voederplaats nodig. Voor dit doel moet u een voerbak en een drinkbak klaarzetten. Beide moeten zo antislip mogelijk zijn.
Om de Dalmatiër een plaats te geven waar hij zich kan terugtrekken en kan slapen, heeft hij zijn eigen mand nodig. Het beste is om een zacht dekentje in de mand te leggen, zodat hij zijn “nest” kan bouwen.
Om hem bezig te houden, moet je hem een verscheidenheid aan speelgoed geven. Ballen of touwen zijn hiervoor geschikt. Piepend speelgoed of frisbees zijn ook leuk.
Voor de verzorging van de hond moet u een borstel, hondenshampoo, een tandenborstel en hondentandpasta aanschaffen. Een nagelknipper, een pincet en een vlooienkam zijn ook onmisbaar. De pincet is vooral belangrijk om onmiddellijk te kunnen reageren in geval van een tekenplaag.
Haal ook wat hondensnoepjes. Gebruik ze om uw hond te verwennen en hem te belonen als hij braaf is geweest of iets bijzonder goed heeft gedaan. Dit helpt bij het onderwijs.
Oorsprong & Geschiedenis
De oorsprong van zijn naam gaat waarschijnlijk terug tot het kustgebied van Dalmatië in Kroatië. Maar hij is ook gezien door de Farao’s. Zijn reis voerde hem vervolgens van India naar Egypte en Griekenland en vervolgens naar Engeland en Frankrijk.
De grafplaat van farao Antef uit de 11e dynastie toonde reeds een afbeelding van een gevlekte hond die erg lijkt op de Dalmatiër. Dit gaat echter terug tot de tijd rond 2.000 voor Christus. In vele andere streken zijn steeds weer bewijzen van het bestaan van de Dalmatiër te vinden. Bijvoorbeeld in Kosovo, op het eiland Losinj, of in Italië.
Hier beschrijft de zoöloog Ulisse Aldrovandi het ras “Canis Sagax Vulco Brachus”. Hij vermeldt de oorsprong van Dalmatië. In de loop van de geschiedenis wordt de Dalmatiër keer op keer Bracke genoemd.
In 1792 wordt de zogenaamde “CoachDog” beschreven, die eigenlijk een Dalmatiër is. Ook in Wenen ging dit door tegen het einde van de 19e eeuw. Ook hier is er sprake van een Bengaalse Bracke of een Dalmatische jachthond.
In het Victoriaanse tijdperk was hij vooral bekend als koetshond. In de 19e eeuw begeleidde hij brandweerwagens als een levende sirene. Zo werd hij de mascotte van de New Yorkse brandweer. Hij beschermde ook mensen en dieren tegen roofdieren en wilde dieren.
De Greyhound, de Duitse Dog, de Bengaalse Bracke en de Engelse Pointer worden beschouwd als zijn voorouders. Het fokken vond vooral plaats in Frankrijk en Engeland – vooral voor de adel.
De normen voor het ras werden voor het eerst vastgesteld door Vero Shaw in 1882. In 1890 vond de officiële verklaring van de rasstandaard plaats. In deze tijd werd de Dalmatiër ook steeds bekender in Duitsland.
In 1920 werd in de buurt van Karlsruhe de “Duitse Dalmatische Club” opgericht. In Engeland werd de “Britse Dalmatische Club” opgericht. Zelfs staatslieden als George Washington hielden er een Dalmatiër op na. In 1905 werd de “Dalmatiër Club van Amerika” opgericht.
Met de release van de Disneyfilm “101 Dalmatiërs” beleefde het ras eindelijk zijn grote doorbraak. De vraag naar Dalmatiërs steeg enorm.