Cane Corso Italiano hond (karakter, voeding, verzorging)

  • Temperament: Evenwichtig, Weerbaar, Gereserveerd
  • Maat: Groot
  • Hoogte: 60-70 cm
  • Gewicht: 40-59 kg
  • Levensverwachting: 9-10 jaar
  • Type vacht: Korthaar
  • Kleuren: zwart, gestroomd, hertenrood, reebruin, grijs
  • FCI-groep: Pinscher – Schnauzer – Molossian – Zwitserse Berghond en Veedrijvershond

Het ras gaat terug tot de oudheid en geniet momenteel een grote populariteit: de Cane Corso Italiano. Zijn eigenaars waarderen zijn rustige aard en zijn bereidheid om te werken. Hieronder vindt u alle informatie over dit hondenras in trend.
Cane Corso

Karakter en kenmerken

De naam komt van het Latijn: “Cane” betekent hond. “Corso” kan vertaald worden als “massief” of “groot”. De etnografische oorsprong “cohors” betekent “bewaker van het huis”. Hier zinspeelt de naamgeving op de oorspronkelijke taak van dit ras. De FCI deelt de Cane Corso Italiano in bij groep 2 “Pinscher en Schnauzer – Molossoïde – Zwitserse Berghonden en Veedrijvershonden”.

Het is een middelgrote tot grote hond met een schofthoogte van 60 tot 70 cm. Teven wegen gewoonlijk 40 tot 45 kilogram, reuen 45 tot 59 kilogram. De gemiddelde levensverwachting van de Cane Corso Italiano is 9 tot 10 jaar. Het lichaam is sterk en zwaar gespierd. Dit geeft de Cane Corso Italiano een massief uiterlijk. Tegelijkertijd komt het niet onhandig over.

Naast de zwarte vacht zijn er nog andere kleurvariëteiten. Deze omvatten gestroomd, hertenrood, reekleurig en grijs. De vorm van het hoofd wijst op een verwantschap met de Molossianen. Hij is eerder breed dan lang en gaat over in de schedel met een uitgesproken stop. Zijn temperament is kalm en gelijkmoedig, mits hij voldoende wordt getraind.

Oorspronkelijk werd de Cane Corso Italiano gehouden om het landgoed te bewaken, voor de jacht en als veedrijver. Hij heeft dus een grote wil om te werken. Als u hem niet als werkhond wilt houden, is het raadzaam een hondenschool te bezoeken. Bovendien moet u nagaan hoe hij kan worden uitgelaten op een manier die bij zijn soort past. Vroege socialisatie in combinatie met een liefdevolle maar consequente opvoeding is noodzakelijk. Dit en de kennis van zijn beschermende instinct kan hem nog steeds een familiehond maken.

Zijn snelle waarneming en intelligentie bieden ook goede voorwaarden voor een hondensport als obedience. Zijn onkreukbaarheid en fysieke aanwezigheid rechtvaardigen ook zijn gebruik als politiehond. Door zijn trouwe en loyale aard, is hij een goede gezelschapshond. Echter, de Cane Corso Italiano is geen hond voor beginners. Vanwege zijn sterke karakter, heeft hij begeleiding en ervaring nodig. In Brandenburg, Beieren en Liechtenstein staat het op de rassenlijst. Daar mag het alleen onder bepaalde voorwaarden worden bewaard.

Het juiste dieet

Vertegenwoordigers van het ras hebben een gewicht van 40 tot 50 kg. Er is een neiging tot heupaandoeningen en andere aandoeningen van het bewegingsapparaat bij het ras. Bijgevolg moet voorzichtig worden omgesprongen met het dieet om overgewicht te voorkomen. De hoeveelheid voer moet worden aangepast aan de leeftijd en het activiteitsniveau van de hond.

In principe is het belangrijk dat het voedsel van hoge kwaliteit is. Voedsel van goede kwaliteit wordt gekenmerkt door een hoog vleesgehalte. Het mag ook geen vulstoffen van lage kwaliteit, smaakversterkers of lokstoffen bevatten. Het graanaandeel moet zeer laag zijn. U kunt het voeren van graan ook volledig vermijden.

De Cane Corso Italiano kan worden gevoerd met natvoer van hoge kwaliteit. Het is ook mogelijk om je eigen maaltijden te bereiden, zoals bij barfing. Als u de maaltijden voor de hond zelf bereidt, moet u op het evenwicht letten. Dan zullen er geen voedingsstoffen ontbreken. Vanwege de hoge bewegingsdrang van de hond moeten de eiwitten zeer goed verteerbaar zijn.

Vet is de belangrijkste bron van energie. Daarom moet het in voldoende mate in het voedsel aanwezig zijn. Droogvoer is niet geschikt vanwege het hoge koolhydratengehalte. Aangezien de hoeveelheid voedsel per dag vrij groot is, moet u het over twee maaltijden verdelen om de spijsvertering te vergemakkelijken.

Om maagklachten te voorkomen, moet de laatste maaltijd van de dag niet vlak voor het slapengaan worden gegeten. Te laat voeden kan ertoe leiden dat de voedselbrij gaat gisten in het spijsverteringskanaal. Groenlipmosselpoeder of collageen zijn geschikte voedingssupplementen. Deze supplementen hebben positieve effecten op de gewrichten.

Cane Corso Italiano Verzorging

Met zijn korte vacht zonder veel ondervacht, is de Cane Corso Italiano zeer gemakkelijk te verzorgen. Je hoeft zijn vacht maar om de paar dagen te borstelen. Dit verwijdert haren en dode huidcellen. Borstelen gaat het best met een zachte natuurlijke borstel. De glans van de vacht kan worden versterkt door de vacht te masseren met een massageborstel.

Tijdens de vachtwissel kan de vacht dagelijks worden geborsteld om de hond te helpen de lichte ondervacht kwijt te raken. De Cane Corso heeft flaporen. Deze moeten regelmatig worden gecontroleerd op vuil en puin.

Een pluisvrije doek met warm water is voldoende om de oren schoon te maken. Door de grote bewegingsdrang van het ras is het niet nodig de klauwen in te korten. Niettemin moet u de klauwen regelmatig controleren. Op deze manier raakt de hond gewend aan deze procedure.

Door de korte vacht hoeft de Cane Corso Italiano niet regelmatig gewassen te worden. Vuil kan er gewoon worden afgeveegd of afgewreven met een handdoek. Als een bad nodig is, is het raadzaam een milde hondenshampoo te gebruiken die de huid niet irriteert.

Het ras staat er niet om bekend veel tandsteen te ontwikkelen. Het gebit moet echter regelmatig worden gecontroleerd om te zien of er vuil op de tanden zit. Je kunt tandsteen heel goed tegengaan met een hoogwaardig voedingsmiddel. Daarnaast kunt u uw hond natuurlijke kluiven geven, zoals ossenpis en runderhuid. Als er zich al veel tandsteen heeft opgehoopt, moet u uw dierenarts raadplegen. Hij kan dan een professionele gebitsreiniging uitvoeren.

Geschikte accessoires

Voor dagelijkse wandelingen is, net als bij elke andere hond, een halsband of tuigje noodzakelijk. Gezien het gewicht van dit ras, moet u ervoor zorgen dat de accessoires stevig zijn. De kraag moet goed passen. Het mag niet over het hoofd glijden, maar ook niet in de vacht snijden.

Bovendien hebt u een riem en eventueel een sleeplijn nodig. Dit is nodig als de hond niet veilig kan worden teruggehaald. In sommige federale staten is het houden van Cane Corso Italiano aan strikte voorwaarden onderworpen.

Vaak moet een muilkorf worden gedragen. Een muilkorf is echter ook vaak nodig voor het gebruik van het openbaar vervoer of voor een vakantiereis. Daarom moet al in een vroeg stadium een geschikte muilkorf worden aangeschaft. Aangezien de Cane Corso Italiano zeer intelligent is en ook geestelijk uitgedaagd wil worden, moet u niet vergeten intelligentiespeelgoed in de accessoires op te nemen.

Oorsprong & Geschiedenis

De oorsprong van de Cane Corso Italiano wordt nog steeds betwist. Het is echter zeker dat de oorsprong in Italië ligt. In het oude Rome vergezelden grote Molossische honden (Canis Pugnax) de Romeinen op hun militaire veldtochten en verdedigden zij de troepen.

Bovendien werden Molossers gebruikt voor de jacht en dienden zij ter verdediging van het landgoed. Hun sterke beelden en hun defensieve karakter werden zeer gewaardeerd. Aristoteles, Homerus, Plutarchus en vele anderen beschreven deze honden in hun werken. De naam gaat terug op de oude koninklijke familie van de Molossiërs in Epirus. Dit hondenras werd beroemd. De Molossianen verspreidden zich daarna over de hele wereld.

Men gelooft dat deze Molossianen de voorouders zijn van de Cane Corso. In Italië heeft de Cane Corso lange tijd gefunctioneerd als bewaker van de velden en boerderijen. Met de industrialisatie van de landbouw was dit echter niet langer nodig. Zo verdween ook de Cane Corso Italiano.

Het ras stond dus halverwege de vorige eeuw bijna op het punt van uitsterven. Francesco Ballotta en Antonio Morsiani zijn in de jaren zeventig begonnen met een kweekprogramma. Dit was bedoeld om het ras te redden. Sindsdien heeft het ras meer en meer liefhebbers gevonden. Het ras werd in 2007 officieel erkend door de FCI. De Cane Corso Italiano is dus nog een van de jonge hondenrassen, hoewel het aantal fokkers momenteel sterk toeneemt.