Canaänhond (karakter, voeding, verzorging)

  • Natuur: Dociel, Loyaal, Alert
  • Maat: Medium
  • Hoogte: 50-60 cm
  • Gewicht: 18-25 kg
  • Levensverwachting: 12-15 jaar
  • Type vacht: Gemiddelde vacht
  • Kleuren: zandkleurig tot roodbruin, wit, zwart of gevlekt.
  • FCI Groep: Spitz – primitieve type honden

De Canaänhond, ook wel Israelspitz genoemd, komt uit Israël en stamt af van de zogenaamde Pariahonden. Dit betekent dat het ras gefokt is uit voormalige straathonden. Hij werd ongeveer 100 jaar geleden gefokt als waak- en gezinshond. Buiten Israël is deze vierbenige hond nauwelijks bekend.
Canaänhond

Karakter en eigenschappen

De Canaänhond is een aanhankelijke en trouwe metgezel in zijn gezin. Tegenover vreemden is hij zeer waakzaam en wantrouwend. Hoewel zij zeer defensief zijn tegenover vreemden en ook tegenover dieren, zijn zij in wezen niet agressief. Deze honden hebben een zeer goed reactievermogen en zijn uiterst levendig.

Hoewel een Canaänhond zich zeer aangetrokken voelt tot zijn mens, is het geenszins een knuffelhond. Dit is te danken aan zijn sterke onafhankelijkheid en zelfvertrouwen. Hij beslist zelf wanneer hij contact zoekt met zijn mensen.

De Canaänhond is een veeleisende hond voor mensen, daarom is hij niet geschikt voor beginners. Hij heeft soms zijn ruimte nodig om tot rust te komen. Van dit ras wordt echter gezegd dat het zeer tolerant is ten opzichte van kinderen en zijn gezin. De Canaänhond reageert meestal agressief naar andere honden. Dit maakt het moeilijk om een hondenschool en andere door honden druk bezochte gebieden te bezoeken. Een uitgesproken socialisatie is belangrijk, maar nauwelijks volledig realiseerbaar.

De Kanaän-Hond toont zijn oorsprong van de wilde type hond. Met zijn 50-60 cm is het een middelgrote hond met een zeer harmonieuze, sterke en vierkante bouw. De reuen van dit ras zijn aanzienlijk groter dan de teven. Honden van dit ras bereiken een gewicht van 18-25 kg.

Deze viervoeter heeft een goed geproportioneerde kop met laag aangezette spitse oren, die aan de bovenzijde iets afgeplat zijn. De Kanaanhond kijkt zijn meester aan met amandelvormige bruine ogen. Zijn hoofd rust op een gespierde nek. De Canaänhond heeft een zeer dikke en borstelige staart, die hij gekruld over zijn rug draagt.

De bovenvacht van dit ras is kort tot halflang. Het is zeer dicht, stevig en recht. De ondervacht bestaat uit dichte, dicht tegen elkaar liggende haren. De kleuren van dit ras variëren van zandkleurig tot roodbruin, wit, zwart of gevlekt. Volgens de rasstandaard is een masker ook toegestaan, maar het moet symmetrisch zijn. Een zwart masker en witte aftekeningen zijn toegestaan in alle kleurslagen van het ras. De typische woestijnkleuren (zand, goud, rood en crème) komen bijzonder veel voor.

Het juiste dieet

Het dieet van de Canaänhond is vrij eenvoudig. Zijn voorouders voedden zich met de restjes van de mens. Tegenwoordig krijgt het ras – zoals alle honden – daar natuurlijk veel meer van mee. Als het op de keuze van hondenvoer aankomt, zijn deze honden nochtans onproblematisch. Zolang het voer alle belangrijke voedingsstoffen voor honden bevat en geen onnodige toevoegingen, kunnen ze elk hondenvoer eten.

Het is voor dit ras niet van belang of u de hond natvoer of droogvoer geeft, of dat u hem verse barfmaaltijden geeft. Wanneer u barft, moet u de individuele, noodzakelijke hoeveelheden van alle voedingsbestanddelen voor uw viervoeter kennen. Een bezoek aan de dierenarts en professioneel advies kunnen goede steun bieden.

Canaan Honden verzorging

De Canaänhond is zeer gemakkelijk te verzorgen. Door zijn dichte vacht wordt hij nauwelijks vuil en is het voldoende hem een- of tweemaal per week te borstelen. Alleen tijdens de vachtwissel moet hij vaker worden geborsteld om jeuk, veroorzaakt door dode haren en meer haar in de flat, tot een minimum te beperken.

Zoals elke hond moet deze viervoeter er natuurlijk aan gewend zijn dat zijn oren, ogen, tanden en klauwen regelmatig worden gecontroleerd. Indien nodig, moeten deze dan worden schoongemaakt en de klauwen bijgeknipt. Te lange klauwen kunnen zeer pijnlijk zijn bij het lopen. Er zijn geen voor het ras typische ziekten bekend.

Geschikte accessoires

De Kanaän-Hond heeft de typische uitrusting van een hond nodig. Van de halsband tot de kom en de slaapplaats, alles moet beschikbaar zijn. Bovendien hebt u een tondeuse en een borstel nodig om de hond te borstelen. Accessoires voor tandenpoetsen zijn ook een goede keuze om de gezondheid van het gebit op lange termijn te ondersteunen.

Een goede dierenarts is natuurlijk verplicht voor elke hondeneigenaar. Een aansprakelijkheidsverzekering voor honden is in sommige staten wettelijk verplicht, maar is altijd een goed idee. Ongelukken gebeuren snel en bij een waakzaam ras als de Canaänhond is vroegtijdige preventie bijzonder aan te bevelen.

Oorsprong & Geschiedenis

De Kanaän Hond werd gefokt uit de Pariahonden in het voormalige Palestina. Pariahonden zijn honden die in de nabijheid van mensen leven, maar geen specifieke taken hebben en niet specifiek worden gevoed. Er wordt niet gericht gefokt met deze viervoeters.

Toen de Oostenrijkse hondengedragsdeskundige Prof. Rudolphina Menzel en haar echtgenoot in de jaren 1930 naar Palestina emigreerden, kwamen zij op het idee een nieuw ras te fokken uit de daar levende Pariahonden. De oorspronkelijke honden leven er samen met de plaatselijke bedoeïenenstammen. Met slechts een paar puppies, begon het echtpaar te fokken en noemde de nieuwe honden naar het bijbelse land Kanaän.

Vrij snel konden de honden gewend raken aan het leven met mensen en ontwikkelden zij zich tot aanhankelijke, efficiënte honden die altijd veel van de kenmerken van hun wilde verwanten hebben behouden. In 1948 werd de Kanaän-hond erkend door de Israëlische Kennel Club. Sinds 1966 heeft de FCI ook de viervoeter als zelfstandig ras aanvaard. Daar is hij te vinden onder nummer 273 in groep 5 Spitz en honden van primitief type; afdeling 6 primitief type. De oorspronkelijke Pariahonden leven nog steeds nauw samen met de Bedoeïenen, zonder directe afhankelijkheid.