- Natuur: Keen, Elegant, Aangenaam
- Maat: Medium
- Hoogte: 48-56 cm
- Gewicht: 16-27 kg
- Levensverwachting: 12-14 jaar
- Type vacht: Korthaar
- Kleuren: Zwart met bles
- FCI Groep: Rennende Honden – Zweethonden – aanverwante rassen
Een zeer zeldzaam hondenras is de Brandlbracke. Maar het wordt steeds populairder. De fokkers kunnen nauwelijks aan de vraag voldoen. Er is echter een grote beperking voor de aspirant-koper. In Duitsland wordt de kweek gecontroleerd door de Deutscher Brackenverein e. V. (Duitse Brackenvereniging). Aangezien de Brandlbracke een zuivere jachthond is, worden de schattige pups alleen aan jagers gegeven.
Karakter en eigenschappen
Deze veelzijdige, intelligente jachthond is middelgroot. Hij bereikt een schouderhoogte van 48 tot 56 cm. Zijn prachtig glanzende vacht is kort en glad. Zijn lichaam is dat van een lange afstandsloper. Een brede, gespierde borst siert het lange, slanke lichaam. Hij lijkt flexibel en elastisch. De lange slanke staart zorgt voor een elegant totaalbeeld.
De vacht is voornamelijk zwart. De lichtbruine tot donkerbruine bles is kenmerkend. Hieraan dankt de hond zijn naam. De duidelijk omschreven kleurverandering komt voor op de onderbenen en soms op de borst. Het markeert ook de snuit onder en aan de zijkanten. Sommige Brandlbracken hebben de Brackenstern. Dit is een witte vlek op de borst. Soms zit er ook een Brackenstern op de keel van de hond.
Deze jachthond is ook bekend onder de bijnaam “Vieräugl”. Waar komt die grappige naam vandaan? Twee rode vlekken boven de twee ogen doen hem op een mythisch wezen lijken. Dat is zijn handelsmerk. Met dit mystieke uiterlijk past hij perfect in zijn natuurlijke omgeving, het woud.
De Vieräugl is bij de FCI geregistreerd als loop- en lashond. Het is echter een zeer getalenteerde jachthond met veel vaardigheden. Zijn specialiteit is het opsporen en volgen van wilde zwijnen. Voor het spoorzoeken is hij natuurlijk voorbestemd als bloedhond.
Deze zelfverzekerde hond is afhankelijk van zijn hoofdtaak. Hij heeft veel activiteit en beweging nodig. Als hij volledig bezet is, heeft hij een uiterst aangenaam karakter. Hij is vriendelijk en zachtaardig. Deze hond combineert een heldere met een kalme aard. Typische ziekten zijn niet bekend in de Brandlbracke. Het is ook niet bijzonder vatbaar.
De Brandlbracke wordt niet aanbevolen om in een kennel te worden gehouden buiten de jacht. Hij is dol op kinderen en evenwichtig. Daarom is hij niet alleen geschikt voor hechting aan het gezin. Ze is zelfs een probleemloze familiehond naast haar hoofdwerk, de jacht. Niet veeleisend en gemakkelijk te verzorgen, hij past in het huis.
Bij de jacht valt de vierogige hond op door zijn goede lichamelijke conditie. Hij maakt eindeloze kilometers met urenlange jacht. Zijn richtingsgevoel is legendarisch. Hij zal bijna nooit zijn weg missen. Hij beweegt zich veilig door het moeilijkste terrein. Zijn wil om te werken inspireert zijn eigenaar. Zijn uitstekende reukzin stelt hem in staat een geur te volgen, zelfs na uren en in de regen. Hoe geef je zo’n jachthond goed te eten?
Het juiste dieet
Een jachthond legt elke dag ongelooflijke afstanden af tijdens zijn inspannende werk. Hij kan tot 150 kilometer ver komen. Al zijn zintuigen zijn gespannen. Daarnaast is er het ruwe terrein dat hij overwint. Zijn training vergt ook veel energie.
Een voldoende toevoer van voedingsstoffen, vitaminen en mineralen is van enorm belang. Ze houden hem fit en gezond. Zijn skelet, gewrichten en spieren blijven sterk en soepel. Welke specifieke dingen moet je overwegen voor zijn behoeften? Wil je het eten voor je vieroog zelf klaarmaken? Dan heb je te maken met ingrediënten. De juiste combinatie van eiwitten, vetten en koolhydraten is zeer belangrijk.
Heb je ook aan vitaminen en mineralen gedacht? Uw actieve jachthond heeft elke dag vitamine E en selenium nodig. Het juiste evenwicht tussen calcium en fosfor is belangrijk voor de botten en het skelet. Natrium en zink moeten ook in het voedsel aanwezig zijn om de reukzin te bevorderen.
Gebruikt u kant-en-klaar voedsel? Vanwege de hoge energiebehoefte moet u uw hond vethoudend kant-en-klaarvoer geven. Het hoge vetgehalte verschaft hem de nodige energie. Een ander voordeel is dat er minder voedsel nodig is voor een goede bevoorrading. Dit ontlast de maag.
Het eiwitgehalte van het voedsel moet worden aangepast aan het vetgehalte. De eiwitten in het voedsel voeden de spieren. Uw Brandlbracke heeft door de inspanning geen uitgebreide behoefte aan vitaminen en mineralen. Daarom hoeven geen extra doses te worden toegevoegd aan het uitgebalanceerde volledige diervoeder.
Het is moeilijk om te bewegen met een volle maag. Wanneer moet je de Vieräugl voederen? Te veel eten is slecht vlak voor de jacht. Het is het beste om hem de avond ervoor zijn grote hoofdmaaltijd te geven. Hij kan deze energie opslaan voor de volgende dag.
Drie uur voor de jacht begint, geef je hem nog een kleine portie. Tijdens de jacht, krijgt hij meestal geen voedsel. Tenzij je hond een van die dieren is die een daling van de bloedsuikerspiegel krijgt tijdens inspannend werk. Dan moet hij tussendoor nog wat eten.
Maar tijdens de jacht moeten de Brandlbracke in ieder geval water drinken. Om de één à twee uur mag hij zijn waterbalans verversen. Het is beter om uw jachtassistent in het bos van vers water te voorzien. Op die manier kunt u hem en uzelf beschermen tegen ziekten.
Geef uw vierogige hond zijn hoofdrantsoen ’s avonds. Twee uur nadat het werk gedaan is, is de juiste tijd. Dan heeft zijn lichaam de kans gehad zich af te sluiten. Hij kan de energie nu optimaal absorberen.
Brandlbracke zorg
Op zich is er geen speciale verzorging nodig. De vacht van de Brandlbracke is niet gevoelig. Hij stelt geen buitengewone eisen aan zijn eigenaar. Een trimsalon is ook niet nodig vanwege de korte vacht.
Door het lange verblijf buiten, zijn vuil en vocht uw constante metgezellen. Als u thuiskomt, droog uw dierenvriend dan eerst goed af. Zijn vacht absorbeert niet zo veel vuil. Toch is een bad van tijd tot tijd op zijn plaats. Een geschikte hondenshampoo helpt de vacht te reinigen. Borstel gewoon dode haren en stof weg. Koop een goede kwaliteit vachtborstel voor dit. Het moet geschikt zijn voor kort haar.
Na elke boservaring moet u het hele lichaam van uw vierogige hond controleren. Heeft hij teken? Hoe zit het met bramen, doorns en stekels? Kijk eens goed naar de poten. Er kan snel iets tussen de kussentjes komen en geïnfecteerd raken. Maar ogen, oren en snorharen zijn ook plaatsen waar vreemde lichamen zich gemakkelijk ophopen.
Een jachthond komt regelmatig in contact met wild. Bloed, uitwerpselen en urine kunnen parasieten en ziekten overbrengen. Regelmatige bezoeken aan de dierenarts maken deel uit van de verzorging van uw Brandlbracke. Hij zal controleren op mijten en vlooien. Hij zal uw hond ook ontwormen en vaccineren. Op deze manier krijgen veel voorkomende ziekten geen kans.
Geschikte accessoires
Thuis heeft uw trouwe viervoeter een plek nodig waar hij tot rust kan komen. Voor dit, krijgt hij een hondenbed. U kunt besluiten om een kennel in de tuin te bouwen. Hij kan daar nog wel een tijdje blijven. Naast accessoires voor zijn eten, is hij ook erg dankbaar voor speelgoed.
Op het werk kan het nuttig zijn om een signaalvest te hebben. Hierdoor zal uw jachthelper gemakkelijker te zien zijn in slechte weersomstandigheden. Voor tracking gebruiken sommige jagers een tracking harnas. Een speurhondenriem kan ook nuttig zijn.
Er is veel training nodig om van uw hond een getrainde bloedhond te maken. Van pup af aan, moet hij getraind worden. Er zijn boeken en DVD’s die de stappen uitleggen. Geleidelijk aan moeten associatietesten worden afgelegd. De Duitse Brackenvereniging (Deutscher Brackenverein e. V.) helpt bij de opleiding en bijscholing van honden en hun eigenaars.
Oorsprong & Geschiedenis
De geschiedenis van de Brandlbracke gaat duizenden jaren terug. Een van hun voorouders, de Keltische Bracke, zou al zo oud kunnen zijn. De reden is dat voor onze voorouders zweethonden ongelooflijk belangrijk waren. De mensen hadden voldoende voedsel nodig. Vlees was waardevol, eiwitrijk voedsel. Daarom waren zij eeuwenlang afhankelijk van de jacht. Zulke honden waren duur in die tijd. In waarde stonden zij vaak boven paarden. Ze hoefden alleen maar een goede reukzin en speurvermogen te hebben.
In de 19e eeuw begon men de wijdverbreide Bracken op een gestructureerde manier te kweken. Verschillende rassen Bracken werden gecreëerd. In 1883 werd de Brandlbracke met zijn raskenmerken in Oostenrijk opgericht. Het is van oorsprong een Oostenrijks hondenras. Twee namen worden genoemd in verband met het kweken ervan. Eén is Karl Barbolani uit Stiermarken. De andere is hertog Ludwig Wilhelm van Beieren.
Pas in 1996 erkende de FCI de Brandlbracke als ras. Hij werd geregistreerd als standaard onder het nummer 63 en hoort daar bij de hardlopers en de bloedhonden. Tegenwoordig worden in Duitsland en Oostenrijk jaarlijks ongeveer 220 puppy’s geboren. De Vieräugl is dus nog zeldzaam, maar wordt steeds populairder.