- Maat: Medium
- Hoogte: 46-58 cm
- Gewicht: 16-32 kg
- Levensverwachting: 13-15 jaar
- Type vacht: Gemiddelde vacht
- Kleuren: Merle Factor, Red Merle, Black, Red Tri, Black Tri, Blue Merle, Red.
- FCI Groep: Herdershonden – Veedrijvershonden
De Australian Shepherd bekoort door zijn mooie verschijning en zijn hoge intelligentie. De doordringende, alerte blik heeft al vele harten doen smelten. Hoewel hij over het algemeen sociaal is, is hij niet geschikt als beginnershond. Als je een hond van dit ras wilt houden, moet je weten waar je aan begint.
Karakter en eigenschappen
De Australische herder is een herdershond en veedrijver. Het ras is erkend door de FCI sinds 1996 en behoort tot Groep 1, Sectie 1: Herdershonden. De naam van het ras wordt vaak afgekort als Aussie.
Aussies zijn middelgroot en middelzwaar met een atletische, goed uitgebalanceerde bouw. Reuen bereiken een hoogte van 51 – 58 cm, teven 46 – 53 cm. Volgens de rasstandaard zijn er geen exacte grenzen wat betreft gewicht. Het moet passen bij het algemene uiterlijk van de hond. Daarom hanteren velen de richtlijn van maximaal 28 kg.
Het hoofd is goed geproportioneerd, passend bij de rest van het lichaam. De stop is goed gedefinieerd, maar niet geprononceerd. Dit verwijst naar de overgang van de brug van de neus naar het voorhoofd. De ogen zijn amandelvormig en middelmatig groot. Ze zijn een- of tweekleurig blauw, bruin of amberkleurig.
De driehoekig getipte oren zijn licht afgerond aan de punt. Staande of afhangende oren zijn volgens de rasstandaard niet toegestaan. Een andere karakteristieke eigenschap is de verkorte staart, ook wel natuurlijke bobtail (NBT) genoemd. Bij sommige dieren is het aangeboren. Maar in sommige landen waar het niet illegaal is, couperen fokkers de staart naderhand.
De vacht van de Aussie is tweelagig. De dichte ondervacht houdt hen warm in weer en wind. De bovenvacht is van gemiddelde lengte, glad tot licht golvend. Toegestane vachtkleuren zijn de basiskleuren zwart, rood, blue merle en red merle. Naast de basiskleuren zijn er varianten met witte en koperen markeringen. Dit resulteert in een totaal van 16 verschillende vachtmarkeringen en kleurmogelijkheden.
Australian Shepherds zijn loyaal, alert en slim. Als herders- en drijfhonden moesten zij veel commando’s beheersen en volhardend zijn. Deze eigenschappen kenmerken hen ook vandaag nog. Ze zijn loyaal en beschermend voor hun familie. Hun observatievermogen en intelligentie stellen hen in staat situaties in te schatten.
De Aussie heeft de neiging om onafhankelijk te denken. Als hij geen consequente opvoeding krijgt, begint hij zijn eigen regels te verzinnen. Met een goede training is hij verder gehoorzaam, vriendelijk en sociaal.
Problemen met andere honden of buitensporige agressie zijn niets voor hem. Hij kan kudde- of drijfgedrag vertonen tegenover andere dieren of kinderen. Als eigenaar, moet je hier zo vroeg mogelijk met hem aan werken.
Als een echte werkhond is de Australian Shepherd actief en werkwillig. Hij eist veel aandacht en activiteit. Hun drang om te bewegen is hoog, zodat een rustige wandeling niet genoeg is. Als u een hond van dit ras recht wilt doen, moet u enkele uren per dag voor zijn bezigheid inplannen. Eigenaars van dit ras moeten bijzonder creatief en actief zijn.
De intelligente Aussie heeft veel afwisseling nodig, want hij verveelt zich snel. Als de verveling te groot wordt, zal hij ongevraagd iets te doen zoeken. Dit komt zelden overeen met de ideeën van de eigenaar en bemoeilijkt het samenleven. Eigenaars moeten hun hond al op jonge leeftijd leren te rusten. Ongecontroleerd kan de drang om actief te zijn uit de hand lopen en niet meer worden geblust.
Het juiste dieet
De Aussie is een middelgrote hond. De hoeveelheid voedsel hangt hiervan af. Bij puppies is het belangrijk ervoor te zorgen dat de energie-inname in evenwicht is. Ze hebben meer energie nodig omdat ze nog groeien. Als het voer te energierijk is, zullen de pups te snel groeien. Het skelet van de pups is op die leeftijd nog niet stabiel genoeg, wat tot misvormingen kan leiden.
Verschillende factoren spelen een rol bij het bepalen van de hoeveelheid voer die uw puppy nodig heeft. Leeftijd, activiteitsniveau, huidig gewicht en streefgewicht. U kunt het gewicht van de ouders als richtlijn gebruiken.
De voeding moet veel hoogwaardige dierlijke eiwitten bevatten en weinig koolhydraten. Een voldoende toevoer van vitaminen en mineralen is even belangrijk. Voor gezonde botten moet u ervoor zorgen dat de inname van calcium en fosfor in evenwicht is.
Soortgelijke regels gelden voor volwassen Aussies. Hier hangt de hoeveelheid voedsel af van het activiteitsniveau, de leeftijd en het gewicht. Bijzonder actieve honden of werkhonden kunnen meer koolhydraten eten. De Australian Shepherd heeft niet de neiging tot overgewicht vanwege zijn bovengemiddelde bewegingsdrang. Niettemin moet u aandacht besteden aan een gezonde, evenwichtige voeding.
De Aussie werkt gewillig. Hij is blij met elke nieuwe truc of trainingssessie. Maar natuurlijk is hij niet vies van een paar traktaties als beloning. U zult deze later van het hoofdvoedsel moeten aftrekken om hem niet te overvoeren.
Het is gemakkelijk te zien of de Australian Shepherd’s dieet goed is. Een gezonde Aussie is actief, levendig en heeft een zijdezachte glanzende vacht. Ribben en taille kunnen met de handen worden gevoeld, maar steken niet veel uit. Bovendien moet de ontlasting normaal en probleemloos zijn.
Australian Shepherd Verzorging
De halflange vacht van de Australian Shepherd is gemakkelijk te verzorgen. Eén of twee keer per week grondig borstelen is voldoende. Dit verwijdert dode haren, huidschilfers, stof en vuil. Dit houdt de vacht glanzend en goed verzorgd. De vacht van de Aussie mag niet geschoren worden. Dit vernietigt de haarstructuur en maakt het dof.
Na elke wandeling, controleer de vacht op teken en parasieten. Ze kunnen zich gemakkelijk verstoppen in de dikke vacht. Het controleren en schoonmaken van de ogen, oren en poten maakt ook deel uit van het verzorgingsprogramma.
Vuil dat zich rond de randen van de ogen ophoopt, kan voorzichtig worden verwijderd. U moet het oog ook controleren op verwondingen of ontstekingen. Oren met flaporen verzamelen niet zoveel warmte en vocht als flaporen. Niettemin moet u de oren regelmatig controleren en ze zorgvuldig schoonmaken.
De poten kunnen op verschillende manieren belast worden, afhankelijk van het soort ondergrond waar de hond op loopt. Daarom is het belangrijk de poten en de lengte van de klauwen regelmatig te controleren. Puntige stenen, takken en doornen kunnen de poten verwonden. De verwondingen zijn vaak oppervlakkig, maar kunnen pijnlijk zijn.
Honden die niet veel op asfalt lopen, slijten hun klauwen meestal niet voldoende. Als de klauwen te lang worden, kunnen ze hun pootjes niet meer goed zetten. Dit leidt tot scheefstand en problemen bij het lopen. Het knippen van de klauwen kunt u beter aan een vakman overlaten. Bloedaders lopen langs de klauwen en kunnen gemakkelijk verwond worden.
Geschikte accessoires
Voor de vachtverzorging van uw Aussie hebt u een stevige borstel voor halflange vachten en een tekentang nodig. Het is nog belangrijker om de Australische herder voldoende amusement te bieden. Hij heeft niet alleen een sterke drang om te bewegen, maar hij heeft ook mentale uitdagingen nodig. Het ergste voor dit ras is zich te vervelen.
Frisbee en ballen zijn een geweldige manier om zijn drang om te bewegen te bevredigen. Verschillende trucs en prestaties zijn welkom. Er zijn geen grenzen aan de verbeelding. Australian Shepherds houden van werken en gaan elke uitdaging met veel enthousiasme aan. Geen taak of uitdaging lijkt te groot voor hen.
Zogenaamde strategie- en logicaspelletjes voor honden zijn ook een goede overweging. Als het slecht weer is of als u niet veel tijd hebt, kunt u uw hond met deze spelletjes korte tijd bezighouden. Natuurlijk is dit geen vervanging voor lichaamsbeweging in de frisse lucht.
U moet regelmatig nieuwe spelletjes en oefeningen bedenken. Je Shepherd zal je dankbaar zijn met een evenwichtige geest en tevredenheid. In principe zal de Aussie graag elke vorm van speelgoed of trainingsmiddel accepteren.
Oorsprong & Geschiedenis
Ondanks de naam is het ras niet ontstaan in Australië, maar in de Verenigde Staten. De naam is waarschijnlijk afgeleid van het vee dat ze moesten hoeden. Dat komt omdat in de 19e eeuw veel Australiërs en Europeanen als boeren naar Amerika kwamen. De Australiërs brachten hun Merino schapen mee. In de VS werden ze daarom Australian Sheeps genoemd.
De boeren hadden een betrouwbare hond nodig die het vee kon hoeden en de boerderij bewaken. Dit is waar de oorsprong van het ras ligt. Lange tijd bleef de Australische Herder onopgemerkt en was het een zuivere werkhond. Dit veranderde in de jaren 50 en 60.
Op een rodeo show, stelde boer Jay Sisler zijn Australische herders voor. Het publiek was onder de indruk van de looks en de trucs die ze vertoonden. Al snel wilden velen het opmerkelijke ras behouden.
Sisler’s Aussies werden toen beroemd. Ze kregen hun eigen televisieshow en speelden in twee Disneyfilms. Zo maakte de herder de sprong van boerderij naar familie en gezelschapshond.
Het eerste stamboek werd in 1957 in Arizona gemaakt. In die tijd was er alleen een officiële club voor dit hondenras in de USA. Pas in 1966 werd de Internationale Australische Herder Vereniging opgericht. Later fuseerden de nationale en internationale verenigingen.
De Australische herder werd pas veel later officieel als ras erkend. De Fédération Cynologique Internationale (FCI) heeft het ras pas in 1996 als zelfstandig ras erkend. Herders kwamen naar Europa in de jaren 1970. Sindsdien is hun populariteit hier gestaag gegroeid.