(KLIK OP DE FOTO VOOR EEN VERGROTING)
We willen graag van deze gelegenheid gebruik maken om u kennis te laten maken met de geschiedenis van de Labrador Retriever, omdat we onze persoonlijke geschiedenis hebben opgenomen in de tekst van de startpagina en in de sectie “over ons”. Zoveel mensen vragen ons: “Wat is het verschil tussen de “Engelse” en de “Amerikaanse” (veld) laboratoria? Er is zo’n groot verschil dat de AKC soms heeft overwogen om het ras te splitsen. Er is een verschil in bouw, evenals temperament. Als u op zoek bent naar strikt een “veld” -hond voor veldritcompetitie, ga dan voor de Amerikaanse veldhond. Ze zijn atletisch, lang, slungelig, dun, maar ze kunnen ZEER hyper, hooggespannen persoonlijkheden hebben die zich niet altijd lenen om de beste indoor “familiehonden” te zijn. (Niet ELK Amerikaans lab zal zo zijn, we hebben het alleen over het algemeen!) Aan de andere kant zijn de Engelse laboratoria erg blokkerig, gedrongen, korter in hun bouw, maar moeten ze nog steeds een goede beweging en behendigheid in het veld behouden. . Engelse labs zijn erg lieve, rustige, zachte, lieve honden. Ze behouden nog steeds hun natuurlijke instinct om hun neus op te halen en te gebruiken (het leven is immers te kort om met een lelijke hond te jagen!!), maar zullen veel beter controleerbaar zijn in het veld, en zullen ook je gezinsgenoot zijn bij je open haard na een dag jagen. Een van de redenen waarom Endless Mt. Labradors benadrukt, het “all-purpose” lab (Engels lab) is omdat we ernaar streven om ALLE beste kwaliteiten van de Labrador te ontwikkelen, en we offeren niet één eigenschap op om een andere te benadrukken. Als er iets is, zijn we belangrijk op temperament, omdat een hond mooi kan zijn in exterieur, en een mooie stamboom heeft, en goed jaagt, maar als hij onze temperamenttest niet doorstaat, is het buiten onze fokcriteria. (lees gerust onze vele referenties van onze klanten op de “referenties” pagina van deze website!) De Labrador werd oorspronkelijk gefokt om te kunnen navigeren en zwemmen in de ijskoude wateren bij Newfoundland en voor de kust van Labrador (een klifstad). Ze hebben een dikke ondervacht die hen beschermt tegen de extremen van zowel kou als hitte. Labs verschenen voor het eerst in Engelse maritieme steden die zich bezighielden met de visserij. Tegenwoordig is het lab het meest populaire ras in de VS vanwege hun veelzijdigheid, sportieve vermogen en hun rol als loyale metgezellen. Het heeft de substantie en degelijkheid om op watervogels en bergwild te jagen. Het lab heeft een korte, dichte, weerbestendige vacht en “otter” -staart, een schoon gesneden kop met een brede achterschedel en matige stop, en vriendelijke, expressieve ogen die intelligentie en een goed temperament communiceren. Labs hebben weinig gezondheidsproblemen als ze worden gefokt door een gerenommeerde fokker die selectief is en screent op defecten in hun fokdieren. Labs zijn ook heerlijk “onderhoudsvrij”… geen behoefte aan verzorging, borstelen, etc. Knip gewoon af en toe hun nagels, geef elke 2-3 maanden een bad als ze binnenshuis worden gehouden (het zijn zeer “niet-vette” honden, zelden “stinken” en hoeven zelden te baden) Niet “te veel baden” het zal schilfering veroorzaken en kan de vacht dof maken. Labs zijn erg gevoelig voor voedselallergie die hun vacht en huid kan beïnvloeden (rauwe zweren kunnen uitbarsten als ze niet het juiste voedsel krijgen! Zie onze “Hondenvoeding” pagina). Feed ONLY fokker – aanbevolen voedingsmiddelen en passende aanvulling. Het bespaart u de hoofdpijn en het hartzeer van vele reizen naar de dierenarts voor eenvoudige voedingsbehoeften die specifiek betrekking hebben op laboratoria. Bel of mail ons voor onze aanbevelingen.
Voor de AKC “Rasstandaard” voor de Labrador Retriever klik hier
Enkele termen die ik hoor die NIET beschrijvend zijn voor een Engelse Labrador:
Ze hebben geen “blockheads”… Dat impliceert dat ze koppig zijn of zoiets. De term die we gebruiken is een ‘blokkerig hoofd’.
Ze hebben geen “korte snuiten” ze hebben een beetje korter snuiten, maar vergeet niet, een lab is formulier moet voldoen aan zijn functie, dus de snuit moet groot genoeg zijn om een grote vogel te dragen.
Engelse laboratoria zijn niet ‘dik’. Wat je ziet is ‘bot’, ‘substantie’ en ‘rib-veer’. Als ik iemand hoor zeggen: “Ik heb een mooi FAT Engels lab.” Ik hoor ‘zwaarlijvig’. En als ik om foto’s vraag, heb ik meestal gelijk. Sommige mensen gebruiken misschien het woord “stout” en ik weet wat ze bedoelen … Zolang zijn spier, bot, substantie en rib veren, is het ok…
(Als je vragen hebt over de grootte en het gewicht van een Labrador, zie mijn blogs getiteld “Hoe groot is een Labrador” en “A breeder’s note on Obesity”)
U heeft de site van een gerenommeerde fokker gevonden… Gefeliciteerd met het maken van je huiswerk!!!