Ik weet niet hoe het met jou zit, maar alleen al het horen over iemand die een 600-mijlstocht te paard maakt, is al ongelooflijk indrukwekkend. Maar wat als ik je zou vertellen dat Jane Dochin niet alleen een jaarlijkse expeditie maakt van Engeland naar Schotland met haar geliefde Jack Russel aan haar zijde, maar dat ze 80 jaar jong is!
Hoewel ze misschien moeite heeft met het lezen van kaarten, maakt het niet uit omdat ze de hele route uit haar hoofd kent.
Wanneer veel mensen zich een persoon van in de tachtig voorstellen, komen verpleeghuizen, rolstoelen en wandelaars vaak in hun gedachten, niet paardrijden en eigenhandig tenten opzetten. Maar Jane maakt al sinds 1971 dezelfde reis en is niet van plan om binnenkort te stoppen.
Ze begint haar jaarlijkse avontuur in haar geboortestad Hexam, Northumberland (Noord-Engeland), en reist te paard naar Inverness (in de Schotse Hooglanden). De hele reis duurt ongeveer zeven weken en beslaat 600 mijl.
Hoewel ze de enige zal zijn die haar tent opzet, gaat ze niet op reis. alle alleen. Jane zal haar geliefde Pony “Diamond” berijden voor de duur van haar reis. Diamond is haar 13-jarige roedelpony en het is haar vierde keer dat ze deze reis met haar moeder maakt. Ze is ook de 4e generatie pony’s die op Jane’s boerderij wordt grootgebracht.
Dinky, haar Jack Russel, zal Jane ook vergezellen op haar vele mijlenreis. Dinky is tien jaar oud, gehandicapte Jack Russell die liever de bezienswaardigheden en geluiden van haar speciale zadeltas in zich opneemt. Dinky’s voorpoten zijn misvormd, wat het lopen bemoeilijkt. Maar dat betekent niet dat ze geen uitstekend gezelschap is. Jane tilt haar viervoeter gewoon op de rug van haar paard en schuift haar recht in een van de zadeltassen die aan Diamond zijn vastgebonden. Dinky is kalm en tevreden terwijl ze geniet van haar uitstekende uitzicht op het passerende landschap.
Hoewel Jane een ooglapje draagt en kaarten niet zo goed kan zien als vroeger, maakt ze zich geen zorgen dat ze de weg kwijtraakt. Ze heeft deze tocht zo vaak gemaakt dat ze de route uit het hoofd heeft geleerd. Maar wat haar wel zorgen baart, zijn de passerende auto’s.
Vroeger kwam ze veel minder gemotoriseerde voertuigen tegen toen ze in de jaren 70 aan haar reis begon. Nu zijn veel te veel bestuurders niet erg hoffelijk voor degenen die paardrijden en vertragen ze niet eens als ze naderen. Wanneer een paard schrikt, kan dit extreem gevaarlijk zijn voor zowel de ruiter als het paard zelf.
Als liefhebber van kamperen en het platteland is het volkomen logisch dat Jane deze tocht zoveel mogelijk jaren zou willen maken.
Uitgelichte afbeelding: Youtube