Een hond van een klein ras zit vol leven en energie. Hoewel ze meestal een kleine fysieke gestalte hebben, behouden ze een prominente persoonlijkheid.
Hoewel ze dezelfde voorouders delen als honden van grote rassen, worden kleine rassen geconfronteerd met een paar veel voorkomende gezondheidsproblemen die enorm verschillen van grotere honden.
Leren over veel voorkomende gezondheidsproblemen van kleine hondenrassen kan u helpen uw kleine metgezel te begrijpen en hoe u ervoor kunt zorgen dat hij zo gezond mogelijk blijft.
Om u op weg te helpen, zijn hier negen veel voorkomende gezondheidsproblemen die verband houden met honden van kleine rassen:
12 Veel voorkomende gezondheidsproblemen voor kleine rassen
Intervertebrale schijfziekte (IVDD)
Deze aandoening treedt op wanneer de dempingsschijven tussen ruggenwervels in het ruggenmerg uitsteken.
Deze degeneratieve ziekte heeft invloed op mobiliteitsproblemen, die ook worden beschreven als gescheurde, uitpuilende, uitgegleden of hernia’s.
Iets eenvoudigs als op de bank springen kan een schijf beschadigen die verzwakt is door IVDD, wat acute en pijnlijke bijwerkingen veroorzaakt.
Helaas kunnen jaarlijkse onderzoeken geen tekenen van IVDD detecteren totdat de symptomen van de hond duidelijk worden.
IVDD kan zenuwbeschadiging, pijn of verlamming veroorzaken. De symptomen zijn gevoeligheid voor aanraking, kreupelheid, stijfheid, zwakte en instorting.
Meestal treft deze aandoening honden van middelbare leeftijd. De diagnose omvat röntgenfoto’s, MRI’s en neurologische onderzoeken.
De behandeling varieert van medisch management tot chirurgie, afhankelijk van de ernst.
Nek tussenwervelschijf ziekte (cervicale IVDD)
Cervicale IVDD komt voor in de nek van de hond.
Als u een van de volgende symptomen opmerkt, kunt u het beste contact opnemen met uw dierenarts voor onmiddellijk advies.
Symptomen van deze aandoening kunnen mild of zeer ernstig zijn, waaronder de volgende:
- Ruggebogen
- Rillen of huilen
- Terughoudendheid om te bewegen
- Onvermogen om normaal te lopen
- Knokken van alle vier de poten
- Onvermogen om te staan
- Onvastheid in alle vier de benen
- Onvermogen om het eigen gewicht te dragen
Terug Intervertebrale Schijf Ziekte
Omdat het een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen voor kleine rassen is, hebben honden met deze aandoening beschadigde schijven die problemen in hun rug veroorzaken.
Deze aandoening presenteert zich in het midden tot ruggedeelte van het lichaam van een hond, variërend van mild tot ernstig.
Ze kunnen de volgende symptomen vertonen:
- Gespannen buik
- Spierspasmen
- Onvermogen om normaal te lopen
- Niet in staat om te bewegen of achterpoten te voelen
- Onvermogen om hun gewicht te ondersteunen
- Zwakte in achterpoten
Onderrug intervertebrale schijf ziekte
Een hond die lijdt aan lumbosacraal IVDD komt uit de onderrug.
De symptomen variëren van mild tot ernstig, waaronder de volgende:
- Slappe staart
- Pijn en moeite met springen
- Verwijde anus
- Urine- of fecale incontinentie.
- Brachycephalic Airway Syndroom
Elke hond met een plat gezicht of een korte neus wordt als brachycefalisch beschouwd.
Deze rassen omvatten Frenchies, Bulldogs, Boxers, Chinese Mopshonden, Pekinees, Shih Tzus, Bull Mastiffs, Mopshonden en Lhasa Apso’s.
Af en toe worden brachycefale honden geboren met samengeperste luchtwegen, waardoor het voor hen moeilijk is om te ademen.
Afwijkingen in de bovenste luchtwegen omvatten stenotische neusgaten, langwerpig zacht gehemelte, larynxcrax collaps, hypoplastische luchtpijp en everted larynx saccules.
Een hond kan een combinatie van een of meer van deze afwijkingen hebben.
Helaas kunnen deze veranderingen fysieke problemen opleveren voor de getroffen hond.
Stenotische neusgaten resulteren in abnormaal kleine neusgaten of vernauwde openingen.
De vernauwing beperkt de hoeveelheid lucht die in de neusgaten stroomt. Het langwerpige zachte gehemelte (het dak van de mond) is te lang voor de bovenkant van de mond.
De overtollige lengte blokkeert de ingang van de luchtpijp aan de achterkant van de keel.
Nasofaryngeale turbinaat is de ribbels van bot die bevochtigen en warme lucht ingeademd door de neus.
Als deze zich buiten de neus in de keelholte uitstrekken, vormen ze variabele beperkingen van luchtstroomobstructie.
Larynx collaps wordt veroorzaakt door chronische stress op het strottenhoofd door andere kenmerken.
Uiteindelijk kan het strottenhoofd niet zo wijd openen als verwacht, waardoor verdere beperking ontstaat.
Symptomen van deze aandoening zijn luidruchtige ademhaling, snuiven, braken, kokhalzen en flauwvallen na het sporten.
Beheer van deze voorwaarden is vaak door oefening, het beperken van de activiteit bij vochtig of warm weer, of ernstige gevallen, een operatie om de luchtwegen te repareren.
Helaas kan overgewicht dit probleem ook verergeren.
Patella Luxatie
Hoewel de luxerende patella kan voortkomen uit traumatisch letsel, wordt het meestal geassocieerd met ledemaat- en gewrichtsstructuren.
Deze aandoening treedt op wanneer de knieschijf uit de normale positie beweegt en optreedt in een of beide achterpoten.
Voor veel honden van kleine rassen vindt deze beweging plaats naar de binnenkant van de ledemaat.
Wanneer de luxatie optreedt, kan de hond intermitterende kreupelheid ervaren.
Het kan ook de ledemaat in een vreemde hoek vergrendelen. De hond keert terug naar de normale beweging wanneer het gewricht opnieuw wordt uitgelijnd alsof er niets is gebeurd.
Een dierenarts diagnosticeert de luxerende patella met een lichamelijk onderzoek.
De dierenarts zal een cijfer toekennen op basis van de toestand en het ongemak dat u bij uw huisdier hebt gezien.
Afhankelijk van het stadium kan de behandeling van de uitgegleden knieschijf variëren, van medisch management tot chirurgie.
De meeste laaggradige opties worden behandeld met pijn en ontstekingsremmende medicijnen.
Tandheelkundige ziekte
Tandheelkundige aandoeningen zijn een van de meest voorkomende aandoeningen bij honden.
Hoektanden zullen zelden tekenen van nood vertonen, waardoor ze moeilijk te detecteren zijn.
Parodontitis is het meest voorkomende tandheelkundige probleem bij alle honden.
Deze aandoening treedt op wanneer een ophoping van tandplak en tandsteen op de tanden ontstekingen veroorzaakt.
Na verloop van tijd kan parodontitis infecties, botverlies of verlies van tanden veroorzaken.
Bepaalde rassen zijn genetisch vatbaar voor parodontitis, voornamelijk als gevolg van genetica, verguisde beet of de vorm van de mond van een hond.
Deze rassen zijn meestal kleine, speelgoedrassen of rassen met een naar binnen geduwd gezicht.
Een van de veelbetekenende tekenen van parodontitis is een slechte adem. Andere tekenen zijn:
- Een onvermogen om te kauwen
- Gebroken tanden
- Bloedend tandvlees
- Poten aan de mond
- Een massa in de mond
Raadpleeg altijd uw dierenarts als u een van deze tekenen onmiddellijk opmerkt.
Als het vroeg wordt gevangen, is de schade minimaal, waardoor tandverlies en andere medische problemen worden voorkomen.
Elke keer dat u uw hond naar de dierenarts brengt voor een controle, moet de dierenarts een tandheelkundig onderzoek opnemen.
Als uw hond een infectie heeft, moet een volledig examen worden aangeboden.
Samen met een visuele inspectie kan een röntgenfoto helpen de omvang van de schade te bepalen.
Vaak is tandsteen zichtbaar als je in de bek van een hond kijkt.
Hoewel het moeilijker is om tandplak en tandsteen onder de tandvleesrand te beoordelen, is een adequate behandeling essentieel.
Obesitas
Wanneer kleine rassen te veel voedsel en traktaties eten, kan dit leiden tot snelle gewichtstoename.
Het dragen van extra gewicht verhoogt de kans op het ontwikkelen van medische aandoeningen door uw hond.
Zorg ervoor dat uw huisdier dagelijks beweging krijgt en werk samen met uw dierenarts om een plan voor gewichtsverlies op te stellen.
Enkele van de belangrijkste risico’s voor huisdieren met overgewicht zijn kanker, hartproblemen, aandoeningen van de luchtwegen, nierziekten, insulineresistentie en artrose.
Regelmatige afspraken met uw dierenarts kunnen uw hond helpen gelukkig en gezond te blijven, te beginnen met zijn gewicht.
Zorg ervoor dat u de aanbevelingen voor calorie-inname voor de grootte van uw hond opvolgt en hem gecontroleerde hoeveelheden voert.
Beperk traktaties en andere calorierijke traktaties en moedig gezond gewichtsverlies gedurende een langere periode aan.
Werpproblemen en complicaties
Door de smalle bekkenopeningen en het minimale uithoudingsvermogen kan het baren van pups uitzonderlijk moeilijk zijn voor kleine rassen.
Arbeid zal meestal vorderen binnen 4-6 uur na intermitterende bevalling.
Neem onmiddellijk contact op met uw dierenarts als u vier of meer uur tussen puppy’s hebt opgemerkt, zwakke weeën zonder dat er een puppy wordt geboren of 30 minuten zonder puppy.
Er zijn gevallen waarin een keizersnede waarschijnlijk de beste optie is voor uw hond, vooral als u van tevoren plant.
Praat van tevoren met uw dierenarts om het beste leveringsplan voor uw hond te bepalen.
Tracheale instorting
Kleine honden zijn gevoeliger voor tracheale collaps als gevolg van verzwakte kraakbeenstructuren.
De luchtpijp is de luchtweg van de neus en mond naar de longen.
Wanneer het systeem instort, ervaren honden hoesten, beschreven als een ganzentoeter.
Andere symptomen zijn ademhalingsmoeilijkheden, wheezing, braken, kokhalzen of kokhalzen met een hoest, hoesten wanneer u de hond oppakt of druk uitoefenen op zijn nek.
Honden met deze aandoening zullen zich presenteren met een niet-productieve hoest, niet vergezeld van koorts.
Verschillende activiteiten kunnen ademhalingsproblemen veroorzaken, waaronder lichaamsbeweging, opwinding, drinkwater, obesitas of extreme temperaturen.
Mocht uw hond last hebben van tracheale instorting, zoek dan onmiddellijk veterinaire zorg.
Hoewel deze aandoening af en toe aanwezig is bij de geboorte, wordt deze meestal veroorzaakt door aan de lijn te lopen met een halsband.
Het gebruik van een harnas in plaats van een halsband is een behoorlijke preventieve maatregel die je kunt nemen.
Het diagnosticeren van deze aandoening omvat een röntgenfoto van de borst, fluoroscopie, tracheoscopie en andere tests om andere aandoeningen uit te sluiten.
Testen kunnen bloedonderzoek, urineonderzoek en chemiepanels omvatten. Vaak omvat de behandeling specifieke medicijnen of een operatie om het probleem te verhelpen.
Ziekte van Legg-Calve-Perthes
Ook bekend als avasculaire of aseptische necrose van de heupkop, heeft deze aandoening invloed op de kop van het dijbeen.
Deze aandoening zorgt ervoor dat het dijbeen spontaan degenereert, waardoor de heup instort en leidt tot artritis.
De exacte oorzaak van deze aandoening is onbekend, maar studies suggereren dat het kan optreden door een verstoorde bloedstroom.
Deze verstoring zorgt ervoor dat het bot na verloop van tijd verzwakt en verslechtert, wat leidt tot kleine fracturen.
Littekenweefsel stabiliseert uiteindelijk het bot, maar de structuur leidt tot artritis.
De ziekte van Legg-Calve-Perthes zorgt ervoor dat de hond slap wordt op het aangedane been, geleidelijk begint en gedurende enkele weken vordert.
Uiteindelijk kan de hond geen gewicht meer op het aangedane been plaatsen.
In sommige situaties ontwikkelen pijn en kreupelheid zich plotseling. De aandoening treft meestal één achterbeen.
De diagnose begint vaak met röntgenfoto’s (röntgenfoto’s), die de progressie van de ziekte in de loop van de tijd laten zien.
Na verloop van tijd kan het dijbeen een door motten opgegeten uiterlijk krijgen als het bot resorbeert.
Uiteindelijk zal het bot vervormd raken met ernstig bewijs van artritis.
Behandeling voor de ziekte hangt af van de aandoening.
Voor milde gevallen is medische therapie en pijnbestrijding voldoende. Uiteindelijk kan de dierenarts een operatie aanbevelen.
Pancreatitis
Helaas is pancreatitis potentieel levensbedreigend en kan het een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen zijn voor kleine rassen.
Deze aandoening is niet altijd duidelijk wanneer u zich voor het eerst presenteert met waarschuwingssignalen, waarbij de symptomen vaak worden verward met iets minder ernstigs.
Ontsteking van de alvleesklier is gevaarlijk omdat het verantwoordelijk is voor het vrijgeven van enzymen die helpen bij de spijsvertering.
Wanneer het orgaan normaal werkt, worden enzymen actief wanneer ze de dunne darm bereiken.
Wanneer een hond worstelt met pancreatitis, worden enzymen geactiveerd wanneer ze vrijkomen, waardoor schade aan de alvleesklier en het omliggende weefsel ontstaat.
Standaard tekenen van pancreatitis bij honden zijn herhaald braken, diarree, uitdroging, koorts, zwakte of pijn in de buik.
Mocht uw hond een van deze tekenen vertonen, houd haar dan nauwlettend in de gaten.
Als het dier meerdere symptomen tegelijk vertoont, bel dan onmiddellijk de dierenarts.
Er zijn verschillende oorzaken van pancreatitis bij honden.
Deze kunnen algemene risicofactoren omvatten die pancreatitis veroorzaken, hoewel aanvallen plotseling zonder reden kunnen verschijnen.
Bekende risicofactoren voor de aandoening zijn obesitas, bot trauma, diabetes, medicijnen of toxines, genetische disposities en menselijk voedsel.
Een dierenarts zal pancreatitis bij honden diagnosticeren met behulp van de medische geschiedenis van de hond.
Bloedonderzoek om enzymen te meten en een lichamelijk onderzoek kunnen ook helpen bij een diagnose.
In enkele gevallen sluiten röntgenfoto’s en echografie andere oorzaken uit. Geen enkele test mag een diagnose bepalen.
Alle klinische bevindingen moeten de meest geschikte diagnose bepalen.
Hypoglycemie
Het vasthouden van een lage bloedsuikerspiegel is een veel voorkomend probleem bij puppy’s van kleine rassen.
Meestal hebben jonge dieren geen energievoorraden om voldoende bloedglucose (BG) te behouden in tijden van stress of vasten.
Een hond van een klein ras heeft meer kans op hypoglykemie, wat kan leiden tot een verminderde voedselinname.
Klinische presentatie van hypoglykemie omvat lethargie, slechte eetlust, zwakte, spiertrekkingen, toevallen en coma. Onbehandeld is hypoglykemie fataal.
Als een eigenaar vermoedt dat zijn puppy worstelt met de bloedsuikerspiegel, kan een kleine hoeveelheid Karo-siroop op het tandvlees helpen.
De behandeling omvat IV dextrose bolussen, het verwarmen van het lichaam, IV vloeistoffen, en volledig bloedwerk.
Wanneer vroeg gevangen, is de hypoglycemische prognose goed. Het is van cruciaal belang om te onthouden dat een hypoglycemische puppy een noodgeval is.
Zorg ervoor dat het huisdier frequente maaltijden consumeert en warm blijft om de kans in het algemeen te beperken.
Veel voorkomende gezondheidsproblemen voor kleine rassen: conclusie
Hoewel kleine rassen gemakkelijker kunnen overkomen vanwege hun grootte, heeft elk ras specifieke risico’s en problemen die kunnen optreden.
Als uw hond gezondheidsproblemen heeft, is het altijd beter om een dierenarts het te laten beoordelen voordat de symptomen vorderen.
Regelmatige dierenartsbezoeken kunnen de kans beperken dat een aandoening zich ontwikkelt tot een onbeheersbare toestand.
Je helpt je hond het gezondste leven te leiden door goed opgeleid te blijven. Dat omvat het kennen van de meest voorkomende gezondheidsproblemen voor kleine rassen en hoe ze te beheren of te voorkomen.
LEES VERDER: 7 Meest voorkomende gezondheidsproblemen van oudere honden