10 tekenen dat uw hond klaar is voor de Regenboogbrug


Wanneer de tijd komt om afscheid te nemen, hopen alle hondenouders dat hun huisdieren vredig overlijden na een lang, gelukkig leven. De betreurenswaardige realiteit is echter dat oudere honden en honden die lijden aan ziekte of letsel het vaakst op hun baasjes vertrouwen om te weten wanneer het tijd is om de Regenboogbrug over te steken.

Kiezen om een leven te beëindigen – een leven dat je hebt gekoesterd als deel van de familie – is een onmogelijk moeilijke beslissing, maar het voorkomen van lijden is je grootste zorg.

Niemand wil dat zijn beste vriend lijdt, en dierenartsen begeleiden hondenbezitters in hoe ze kunnen vertellen wanneer ziekte of gevorderde leeftijd te veel is geworden voor een huisdier om te dragen. Er is geen duidelijk antwoord op de vraag wanneer het tijd is om afscheid te nemen, maar er zijn tekenen waar je op kunt letten om deze belangrijke beslissing te helpen nemen.

Het hebben van een of twee van de volgende symptomen betekent niet noodzakelijkerwijs dat het tijd is voor uw hond, maar het opmerken van meerdere van deze tekenen geeft aan dat het misschien tijd is om met uw dierenarts te praten over een vreedzaam levenseindeplan.

1. Verlies van eetlust

Voor de meeste honden is eten hun favoriete bezigheid. Ze kauwen enthousiast hun eten naar binnen en accepteren elke aangeboden en onbewaakte traktatie. Als een hond plotseling of geleidelijk geen interesse meer toont in eten, is dat een teken dat er iets niet klopt. Als de organen stilvallen, verliest de hond zijn honger- en dorstgevoel. Eten is opeens meer moeite dan het waard is, en zelfs de sappigste biefstuk kan hem niet verleiden tot kauwen. Zonder gezonde voeding gaat de gezondheid verder achteruit. Tijdelijk vasten kan worden veroorzaakt door iets goedaardigs als buikpijn, maar als maaltijden meerdere dagen achtereen onaangeroerd blijven, is het tijd om met een dierenarts te praten.

2. Extreem gewichtsverlies

Geleidelijk gewichtsverlies is niet gemakkelijk te herkennen. De meeste honden stappen één keer per jaar op een weegschaal bij hun jaarlijkse controle door de dierenarts. Als hun eigenaar ze niet regelmatig ophaalt, kan geleidelijk gewichtsverlies gemakkelijk onopgemerkt blijven. Het gebeurt niet allemaal tegelijk, maar op een dag kan een hondeneigenaar merken dat zijn hond er bijzonder mager uitziet. Het kan te maken hebben met een gebrek aan eetlust of het onvermogen van het lichaam om voedingsstoffen te verwerken.

3. Chronische Pijn

Een hond kan je niet vertellen wanneer hij zich niet goed voelt, en dat maakt het herkennen van de tekenen van chronische pijn extra uitdagend. De sleutel is om goed te letten op de lichaamstaal, de bewegingen en het gedrag van de hond. Soms kan pijn worden bestreden met medicijnen of regelmatige fysiotherapie, maar soms ook niet. Pijnbeheersingsstrategieën die in het verleden werkten, kunnen ophouden effectief te zijn. Als uw hond niet meer lijkt op te knappen na inname van medicijnen, of als de reguliere fysiotherapieroutine niet meer nuttig lijkt, heeft de pijn een negatieve – en waarschijnlijk blijvende – invloed op de kwaliteit van leven.

4. Verlies van belangstelling

Dierenarts en VetStreet medewerker Dr. Andy Roark stelt voor dat hondeneigenaren de kwaliteit van leven meten door een lijst te maken van de vijf favoriete dingen van hun huisdier om te doen. De lijst kan bestaan uit apporteren, eten, of hun baasje begroeten telkens als ze door de deur komen. Het is belangrijk om uw lijst te baseren op wat uw hond graag deed toen u wist dat hij gezond en gelukkig was. Dr. Roark zegt,

“Wanneer hij of zij niet langer drie of meer kan doen van [the items on the list], is de kwaliteit van leven zodanig aangetast dat veel dierenartsen euthanasie zouden aanbevelen.”

5. Stemmingswisselingen

Samen met het verlies van interesse kunnen zieke honden ook tekenen van stemmingsveranderingen vertonen. Aanhankelijke honden die bekend staan om hun goede gedrag in de buurt van kinderen kunnen geleidelijk aan terughoudend worden ten opzichte van hetzelfde gedrag dat ze vroeger tolereerden. Pijn en een algemene lage levenskwaliteit kunnen ertoe leiden dat ze opvliegend en zelfs agressief worden. Ze kunnen op onverwachte manieren op situaties gaan reageren en zich anders gaan gedragen bij familieleden. Ze kunnen ook tekenen van depressie vertonen, zoals vaker slapen en over het algemeen inactief zijn.

Gerelateerd: Ken je iemand die onlangs zijn hond heeft verloren? Hier zijn enkele attente hondenherdenkingsgeschenken.

6. Sociale Terugtrekking

Veel ouder wordende honden voelen aan wanneer hun tijd komt en kiezen ervoor zich terug te trekken uit de familie. Sommige hondengedragsdeskundigen geloven dat honden zich afzonderen op het moment van hun dood als een instinct om de roedel niet te vertragen of onnodig trauma te veroorzaken voor dierbaren. Niet iedereen steunt deze theorie, maar sociale terugtrekking gebeurt vaak aan het einde van het leven van een hond. Ze zoeken isolatie om contact te vermijden, soms omdat aangeraakt worden te pijnlijk is om te verdragen. Ze verstoppen zich in afgesloten ruimtes en brengen meer tijd alleen door dan met familie.

7. Incontinentie

Incontinentie is het onvermogen om de spieren in de blaas of darmen te controleren, wat leidt tot het onvrijwillig verlies van urine of ontlasting. Het is een aandoening die oudere honden van alle rassen treft. WebMD noemt urineweginfecties, hormonale onbalans, degeneratieve spinale aandoeningen, diabetes en nierziekten als mogelijke oorzaken. Het voortdurend druppelen van urine of ontlasting maakt een puinhoop, en het irriteert ook de huid. Oudere honden die binnenshuis vaak ongelukjes hebben, kunnen aan incontinentie lijden en te zwak zijn om naar buiten te gaan. Niet elk geval van incontinentie is gerelateerd aan het levenseinde van een dier, maar het is belangrijk om met een dierenarts te praten.

8. Ademhalingsproblemen

Als het lichaam stilvalt, wordt de ademhaling moeilijker. Ademhalingsproblemen aan het eind van het leven kunnen zich manifesteren als een chronische hoest of het onvermogen van de hond om diep adem te halen. Hun ademhaling kan ongelijkmatig klinken of er kunnen onaangenaam lange pauzes zitten tussen elke uitademing en inademing. Moeizame ademhaling put de energie van een hond uit en leidt meestal tot regelmatige lethargie.

9. Verlies van coördinatie

Een algemene achteruitgang in coördinatie en cognitieve disfunctie komt vaak voor bij oudere honden. Een hond die bijna op leeftijd is, kan bijzonder onhandig en onvast ter been lijken. Ze lijken vaak duizelig en kunnen tegen meubels aanlopen en moeite hebben om van plaats naar plaats te gaan. In sommige gevallen kiest de hond ervoor om te blijven zitten omdat hij weet dat staan zal leiden tot verlies van controle over de ledematen en desoriëntatie.

10. Trouble Standing

Als coördinatieproblemen niet de oorzaak zijn dat een hond zich niet kan bewegen, kan het pijn en spierzwakte zijn. Spieren gaan geleidelijk achteruit door ouderdom en slechte voeding. Een hond die vroeger over het hek kon springen, kan moeite krijgen met lopen en zelfs staan. Dit onvermogen om zich te bewegen kan zowel frustrerend als deprimerend zijn voor de hond. Sommigen doen hun uiterste best om op te staan, om vervolgens door zwakte in elkaar te zakken.

Toekijken hoe de gezondheid van uw hond afneemt is het meest pijnlijke deel van het eigenaarschap van een huisdier. Boven alles wil je niet dat ze lijden. Het nemen van een beslissing over het levenseinde van uw hond zal niet gemakkelijk zijn, maar het is belangrijk om de behoeften van uw hond boven uw eigen emoties te stellen. Bekijk de situatie objectief en praat met zoveel mogelijk mensen. Praat met vrienden die soortgelijke beslissingen hebben genomen en bespreek het met andere volwassenen in het gezin. Uw dierenarts zal u zijn advies geven, maar de beslissing is uitsluitend aan u. Palliatieve zorg kan het lijden van uw hond verlichten en hem comfortabel houden terwijl u de opties overweegt.

(h/t: Vetstreet, Huisdieren WebMD)